Georges Conchon

Georges Conchon (9 maja 1925 w St. Avitus (Puy-de-Dôme) - 29 lipca 1990) był francuskim pisarzem i scenarzystą. Dorastał w rodzinie nauczycieli, a po ukończeniu filozofii, zajął się wsparciem parlamentu i pracował w Zgromadzeniu Unii Francuskiej, gdzie był szefem działu od 1952 do 1958 roku. Rozpoczął pisanie podczas licznych podróży, zwłaszcza po Afryce, a w latach 1960-1980 pełnił funkcję sekretarza w Senacie. Był dziennikarzem i powieściopisarzem, rozpoczynając karierę jako scenarzysta w 1967 roku. Jego pierwszą opublikowaną powieścią był Les Grandes Lessives z 1953 roku, a następnie Chemins écartés. Następnie został zatrudniony przez Pierre'a Lazareffa do France-Soir jako dziennikarz. To doświadczenie zaowocowało powieścią L'État sauvage, za którą otrzymał Nagrodę Goncourt w 1964 roku. Przed Nagrodą Goncourt otrzymał Nagrodę Fénéon w 1956 roku, a następnie Nagrodę Księgarzy w 1960 roku za La Corrida de la victoire. Jako scenarzysta ma imponujące osiągnięcia, w tym filmy L'Horizon (reżyserowany przez Jacques'a Rouffio w 1967 roku), Sept Morts sur ordonnance (J. Rouffio 1976), La Victoire en chantant (Jean-Jacques Annaud 1976), Judith Therpauve (Patrice Chéreau, 1978), La Banquière (Francis Girod 1980). Pracował również w telewizji, reżyserując kolekcję filmów dla A2 i uczestnicząc w uruchomieniu serialu Châteauvallon. Niektóre z jego książek zostały zekranizowane, w tym The Savage State i Le sucre Jacques'a Rouffia. Jego ostatnią współpracą scenariuszową był film poświęcony historii znanego zabójcy z XIX wieku, Lacenaire. Reżyserowany przez Francisa Giroda, film trafił na ekrany kin w 1990 roku. Był Kawalerem Legii Honorowej i Oficerem Orderu Zasługi i Sztuki oraz Literatury, a politycznie aktywnym w PSU, a następnie w Partii Socjalistycznej.