Roger Blin

Roger Blin (Neuilly-sur-Seine, Francja, 22 marca 1907 - Évecquemont, Francja, 21 stycznia 1984) był francuskim aktorem i reżyserem. Zainscenizował światowe premiery sztuk Samuela Becketta Czekając na Godota w 1953 roku i Koniec gry w 1957 roku. Blin był synem lekarza; mimo życzenia ojca, Blin postanowił zająć się karierą teatralną. Jako nastolatek był 'zafascynowany' surrealizmem i ich pojęciem rewolucyjnej sztuki. Początkowo był członkiem lewicowych kolektywów teatralnych Spółki Pięciu i Grupy Październikowej. W czasie wojny Blin był łącznikiem między Ruchem Oporu a Armią Francuską. Jego bogata kariera jako reżysera i aktora zarówno w filmie, jak i teatrze, w dużej mierze została zdefiniowana przez jego pracę i relacje z Artaudem, Samuelem Beckettem i Jeanem Genetem. Oprócz bycia bliskim przyjacielem i współpracownikiem Artauda podczas dziewięciu lat jego internowania, reżyserował pierwsze przedstawienia Czekając na Godota, Wesołych dni i Końca gry Becketta, a także reżyserował początkowe przedstawienie Czarnych Geneta i kontrowersyjne Plandek. Kluczowe korespondencje Geneta do Blina zostały opublikowane przez Editions Gallimard.