Peter Greenaway

Peter Greenaway, CBE (ur. 5 kwietnia 1942) to walijski pisarz-reżyser, malarz i artysta wideo mający swoją siedzibę w Amsterdamie. Pod koniec lat 60. i w latach 70. stworzył kilka eksperymentalnych filmów dokumentalnych/mockumentary, pracując jako montażysta filmowy w Centralnym Biurze Informacji. Ten wczesny okres kulminował w filmie "The Falls" (1980), trzygodzinnym mockumencie indeksującym dziwne skutki VUE (Violent Unknown Event) na 92 ludzi, których imiona zaczynają się na litery F-A-L-L. Jego dramatyczny debiut fabularny miał miejsce w filmie "The Draughtsman's Contract" (1982), a przez całe lata 80. reżyserował szereg krytycznie uznawanych i często kontrowersyjnych filmów: "A Zed & Two Noughts" (1985), "The Belly of an Architect" (1987), "Drowning by Numbers" (1988) oraz swoje najlepiej znane dzieło, złośliwą satyrę na erę Thatcher w filmie "The Cook, the Thief, His Wife & Her Lover" (1989). W latach 90. reżyserował adaptację sztuki Szekspira "Prospero's Books" (1991), kontrowersyjną religijną satyrę "The Baby of Mâcon" (1993), dramat erotyczny "The Pillow Book" (1996) oraz "8½ Women" (1999), hołd dla filmów Federica Felliniego, znaczącego wpływu na Greenawaya. Na początku lat 2000. Greenaway zajął się ambitnym projektem "Tulse Luper", multimedialnym ciałem fikcji historycznej obracającym się wokół życia fikcyjnego bohatera o tym samym imieniu. Oprócz powieści, CD-ROM-ów, materiałów online i wystawy podróżującej, projekt zaowocował trylogią filmów fabularnych: "The Tulse Luper Suitcases, Część 1: The Moab Story" (2003), "The Tulse Luper Suitcases, Część 2: Vaux to the Sea" (2004) i "The Tulse Luper Suitcases, Część 3: From Sark to the Finish" (2004). Na trylogię złożył się czwarty film "A Life in Suitcases" (2005), który skraca sagę Tulse Luper do jednego filmu. Od połowy lat 2000. filmy Greenawaya skupiają się na osobliwych, silnie fikcyjnych biografiach poświęconych niektórym z jego ulubionych artystów: holenderskiemu malarzowi epoki złotego wieku Rembrandtowi van Rijn w filmie "Nightwatching" (2007), holenderskiemu rytownikowi barokowemu Hendrikowi Goltziusowi w "Goltzius and the Pelican Company" (2012), radzieckiemu reżyserowi rosyjskiemu Sergiuszowi Eisensteinowi w "Eisenstein in Guanajuato" (2015) oraz rumuńsko-francuskiemu rzeźbiarzowi Constantinowi Brâncușiemu w "Walking to Paris" (TBD). Greenaway mieszka i pracuje w Amsterdamie od połowy lat 90. Jest żonaty z artystką Saskią Boddeke, z którą ma dwoje dzieci. Ma także dwoje dzieci z poprzedniego małżeństwa z garncarzem Carolem Greenaway.