Walter Ruttmann

Walter Ruttmann był niemieckim reżyserem filmowym i wraz z Hansem Richterem, Vikingiem Eggelingiem i Oskarem Fischingerem był jednym z pierwszych niemieckich praktyków filmu eksperymentalnego. Ruttmann urodził się we Frankfurcie nad Menem; Jego kariera filmowa rozpoczęła się na początku lat 20. Jego pierwsze abstrakcyjne krótkie filmy, Lichtspiel: Opus I (1921) i Opus II (1923), były eksperymentami z nowymi formami wyrazu filmowego. Ruttmann i jego koledzy z ruchu awangardowego wzbogacili język filmu jako medium nowymi technikami formalnymi. Ruttmann był znaczącym przedstawicielem zarówno sztuki awangardowej, jak i muzyki. Jego wczesne abstrakcje były prezentowane na festiwalu w Baden-Baden w 1929 roku z międzynarodowym uznaniem pomimo ich niemal ośmioletniego wieku. Ruttmann wynajął od Oskara Fischingera maszynę do krojenia wosku, aby stworzyć efekty specjalne dla Lotty Reiniger. Wspólnie z Erwinem Piscatorem pracował nad filmem Melodia świata (1929), chociaż jest najlepiej zapamiętany za film Berlin: Symfonia wielkiego miasta (1927). W okresie nazistowskim pracował jako asystent reżysera Leni Riefenstahl przy filmie Triumf woli (1935). Zmarł w Berlinie na skutek odniesionych ran podczas pracy na pierwszej linii frontu jako fotograf wojenny.