Charles Rosenay

Charles Rosenay, mieszkaniec New Haven w Connecticut, pełni wiele ról. Jest artystą estradowym, prowadzącym/DJ-em, producentem, aktorem, impresario, organizatorem wycieczek, promotorem i operatorem domu strachów. 'Jeśli chodzi o mnie, moje życie zaczęło się 9 lutego 1964 roku, gdy The Beatles po raz pierwszy wystąpili w programie Eda Sullivana. To właściwie moje pierwsze wspomnienie i nic nie było potem takie same.' Jego matka Rose z Bronxu była prawdziwą Nowojorczanką o osobowości większej niż życie. Była bardzo muzyczna i grała na fortepianie z pamięci; jego ojciec Harry pochodził z Brooklynu, a Charles urodził się i dorastał w Bronksie, zanim przenieśli się do New Havenu, gdy miał dziesięć lat. 'Byli najlepsi, najbardziej kochający i najbardziej wspierający rodzice na planecie. Radio zawsze grało w tle i w samochodzie zawsze śpiewaliśmy,' wspomina Rosenay. Nie ma rodzeństwa i nie gra na żadnym instrumencie, ale jako dziecko brał lekcje gry na akordeonie i klasycznej gitarze: porzucił oba. Zawsze jednak lubił śpiewać. 'Lata później wcieliłem się w Davy'ego Jonesa w zespole hołdującym, MonkeeMania, i byłem precyzyjny z tamburynem i marakasami,' zauważa Charles, 'Myślę, że gdybym nauczył się gry na gitarze lub basie, zgłosiłbym się na 'Beatlemanię', ale świat Beatlesów miał dla mnie inne plany.' Pod koniec lat 70. dowiedział się o konwencji Beatlesów zaprezentowanej przez Joe Pope'a, pioniera, który zorganizował pierwszą konwencję fanów Beatlesów w Ameryce w hotelu Bradford w Bostonie. Pope wydawał także niesamowity fanzin Beatlesowski 'Strawberry Fields Forever.' Bez tego, żeby o tym wiedział, Pope był inspiracją dla Rosenaya. Jednak to NY Beatlefest i zobaczenie 'Beatlemanii' na Broadwayu dało mu impuls do zorganizowania własnej konwencji Beatlesów w Connecticut w 1978 roku, gdy był wciąż w liceum. Narodziła się Liverpool Productions. W 1980 roku Charles poczuł, że nie może dorównać wszystkim fanom, którzy błagali go o zorganizowanie konwencji w ich własnych miastach; więc postanowił rozpocząć wydawanie własnego fanzina głównie jako narzędzia do nawiązywania kontaktów i utrzymywania kontaktu ze wszystkimi nowymi przyjaciółmi. Narodziło się 'Good Day Sunshine'. Ani konwencje, ani publikacja nie mogły zarobić na życie, ale to było w porządku, ponieważ Rosenay stał się porządnym DJ-em; i był na antenie zaczynając od stacji radiowych uniwersyteckich a nawet pracując dla głównych stacji w swoim regionie. Był jednym z najbardziej poszukiwanych DJ/MC/Entertainers w CT przez czterdzieści lat. W 1983 roku, po trzech latach publikacji, 'Good Day Sunshine' stał się jednym z najczęściej czytanych magazynów o Beatlesach na świecie, a konwencje nabierały tempa. Rosenay otrzymywał zaproszenia do organizacji i prowadzenia konwencji w innych częściach USA i za granicą.