Jean-Pierre Mocky

Jean-Pierre Mocky (6 lipca 1929 - 8 sierpnia 2019), pseudonim Jean-Paul Adam Mokiejewski, był francuskim reżyserem filmowym, aktorem, scenarzystą i producentem. Mocky urodził się w Nicei we Francji, jako syn polskich imigrantów - Jeanne Zylinska i Adama Mokiejewskiego. Jego ojciec był Żydem, a matka katoliczką. Mocky pojawił się jako aktor w filmie Gli Sbandati z 1955 roku i w wielu innych filmach, w tym tych, które również reżyserował (Solo, L'albatros, L'Ombre d'une chance, Un Linceul n'a pas de poches). Jego film Le Miraculé został zgłoszony do 37. Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Berlinie w 1987 roku. Rozpoczął karierę jako aktor w kinie i teatrze. Zagrał m.in. w filmach Les Casse-pieds (1948) Jeana Dréville'a, Orphée (1950) Jeana Cocteau i The Mask of the Gorilla (1957) Bernarda Borderie. Ale to przede wszystkim we Włoszech stał się sławny dzięki roli w I vinti Michelangela Antonioniego. Po pracy jako asystent u Luchina Viscontiego przy Senso (1954) i Federica Felliniego przy La strada (1954), napisał swój pierwszy film La Tête contre les murs (1959) i planował go sam zareżyserować, ale producent wolał powierzyć zadanie Georgesowi Franju. W następnym roku zadebiutował jako reżyser filmem Les Dragueurs (1959). Od tego czasu nie przestawał kręcić. Już w latach 60. zyskał szeroką publiczność dzięki szalonym komediom takim jak A Funny Parishioner (1963) i La Grande Lessive (1968). Po wydarzeniach z maja 1968 roku zwrócił się w kierunku mroczniejszych filmów, takich jak Solo (1969), gdzie pokazał grupę młodych terrorystów skrajnej lewicy, a następnie L'Albatros (1971), który ukazuje korupcję polityków.