Miriam Hopkins

Ellen Miriam Hopkins (18 października 1902 - 9 października 1972) była amerykańską aktorką znana z wielu ról. Po raz pierwszy podpisała kontrakt z Paramount Pictures w 1930 roku i pracowała m.in. z Ernstem Lubitschem i Joelem McCrea. Jej długoletnia rywalizacja z Bette Davis była publicznie nagłaśniana. Później stała się pionierką dramatu telewizyjnego. Hopkins była znaczącą gospodynią Hollywoodu, poruszającą się w intelektualnych i kreatywnych kręgach. W wieku 20 lat Hopkins została tancerką w Nowym Jorku. W 1930 roku podpisała kontrakt z Paramount Pictures i zadebiutowała w filmie Fast and Loose. Jej pierwszym wielkim sukcesem był horror dramat Dr. Jekyll i pan Hyde z 1931 roku, w którym zagrała postać Ivy Pearson, prostytutkę uwikłaną w historię z Jekyllem i Hyde'em. Hopkins otrzymała entuzjastyczne recenzje, ale z powodu kontrowersyjnych scen i postaci filmu wiele jej scen zostało wyciętych przed oficjalną premierą, skracając jej czas ekranowy do około pięciu minut. Niemniej jednak jej kariera gwałtownie wzrosła i w 1932 roku odniosła przełomowy sukces w filmie Trouble in Paradise Ernsta Lubitscha, gdzie udowodniła swoje czary i dowcip jako piękna i zazdrosna kieszonkowiec. W okresie przed kodem Haysa w Hollywood w latach 30. zagrała w filmach The Smiling Lieutenant, The Story of Temple Drake i Design for Living, wszystkie odnoszące sukcesy kasowe i krytyczne. Jej filmy przed kodem były uważane za ryzykowne w tamtym czasie, a The Story of Temple Drake zawierał scenę gwałtu, a Design for Living zawierał ménage à trois z Fredriciem Marchem i Garym Cooperem. Miała także sukces w reszcie dekady w komedii romantycznej The Richest Girl in the World (1934), dramacie historycznym Becky Sharp (1935), za który była nominowana do Oscara dla najlepszej aktorki, Barbary Coast (1935), These Three (1936) (pierwszy z czterech filmów z reżyserem Williamem Wylerem) i The Old Maid (1939).