Marina Pierro

Marina Pierro (* 9 października 1956, lub 1960) to włoska aktorka, modelka, pisarka i reżyserka filmowa, znana głównie ze swojego artystycznego związku z polskim filmowcem Walerianem Borowczykiem (1923-2006). Jest opisana jako 'erotyczna ikona kina autorskiego'. Kariera filmowa Pierro rozpoczęła się od niewielkich ról w kilku włoskich filmach w 1976 roku, głównie w ostatnim filmie Luchina Viscontiego, L'innocente (Niewinna). Pojawiła się w nadprzyrodzonym horrorze Dario Argento Suspiria (1977) jako niewymieniona statystka, zanim zagrała swoją pierwszą znaczącą rolę jako samozwańcza stygmatyczna zakonnica Siostra Weronika w filmie Waleriana Borowczyka z 1978 roku Interno di un Convento (Za murami klasztoru), opartym na Promenades dans Rome Stendhala (1829). Współpraca Pierro i Borowczyka trwała około dziesięciu lat i obejmowała pięć ukończonych filmów i jedną przygodę z telewizją epizodyczną. Pojawienia się Pierro na ekranie były ulotne od lat 80., ale zrealizowała trzy krótkie filmy od tego czasu - In Versi (2008, również w roli głównej), Himorogi (2012, także jako scenarzystka/producentka) i Floaters (2016, także jako scenarzystka/producentka).