Adil Hussain

Adil Hussain to indyjski aktor, który pracował w indyjskim kinie, w tym kinie artystycznym i głównym Bollywoodzie, a także w kinie międzynarodowym, w filmach takich jak The Reluctant Fundamentalist i Life of Pi (oba 2012). Otrzymał Nagrody Filmowe Narodowe (Specjalne Jury) na Nagrodach Filmowych Narodowych 2017 za Hotele Salvation i Maj Rati Keteki. Grał w filmach angielskich, hindi, asamskich, bengalskich, tamilskich, marathskich, malajalamskich, norweskich i francuskich. Urodził się w Goalpare, w Asamie w 1963 roku, gdzie jego ojciec był dyrektorem szkoły średniej, był najmłodszy z siedmiorga dzieci. W wywiadzie opisał swoje wieloetniczne pochodzenie, gdyż jego matczyny dziadek był Irakijczykiem, a jego matczyna babcia miała korzenie w Asamie, Anglii i we Włoszech. Hussain grał w szkolnych przedstawieniach. Opuścił dom w wieku 18 lat, aby studiować filozofię na B. Borooah College, Guwahati, gdzie zaczął grać w szkolnych przedstawieniach i występować jako stand-up komik. Naśladował też popularnych aktorów Bollywoodu między występami lokalnej grupy stand-up komików Bhaya Mama Group. Przez sześć lat pracował jako stand-up komik, dołączył do teatru mobilnego i zagrał w kilku lokalnych filmach, zanim przeniósł się do Delhi, gdzie studiował w Narodowej Szkole Sztuki Dramatycznej (1990-1993). Studiował także w Drama Studio London na stypendium Charles Wallace India Trust. Po powrocie do Indii w 1994 roku Hussain dołączył do mobilnego teatru 'Hengul Theater' w Asamie, gdzie pracował przez trzy lata, zanim przeniósł się do Delhi. Rozpoczął swoją karierę sceniczną w Delhi, gdzie nadal trenował pod kierunkiem Khalida Tyabjiego. Po Tyabjim kształcił się u Swapana Bose w Sri Aurobindo Ashram w Puducherry, zanim rozpoczął szkolenie z Dilipem Shankarem w Delhi. Jako aktor po raz pierwszy zdobył uznanie w Othello: A Play in Black and White (1999), który otrzymał nagrodę Edinburgh Fringe First, a później w Goodbye Desdemona również w reżyserii Roy... (tekst został skrócony z powodu osiągnięcia limitu znaków)