Julien Lepers

Julien Lepers (którego prawdziwe imię to Ronan Gerval Lepers) to francuski prezenter telewizyjny i radiowy, a także piosenkarz i autor piosenek, urodzony 12 sierpnia 1949 roku w Paryżu. Syn dyrygenta Raymonda Lepersa i piosenkarki Marii Rémusat, a wnuk malarza Claude'a Rémusata. Lepers urodził się w Paryżu, ale spędził swoje dzieciństwo w Antibes, a następnie w Saint-Dié-des-Vosges. Studiował prawo na Uniwersytecie w Nicei Sophia Antipolis i uzyskał licencjat. Lepers wygrał konkurs prezenterów zorganizowany przez Jean-Pierre'a Foucaulta w radiu RMC, gdzie został prezenterem radiowym w latach 1973-1978. W latach osiemdziesiątych był gospodarzem programu À tout cœur, emitowanego przez szwajcarski kanał TSR, w którym występowali znani piosenkarze. Zadebiutował jako prezenter telewizyjny we Francji w 1986 roku, w wieku 36 lat, na antenie FR3 w programie La Nouvelle Affiche, a następnie w porannym programie telewizyjnym Télématin na Antenne 2. Od listopada 1988 do lutego 2016 roku był gospodarzem programu Questions pour un champion, francuskiej wersji teleturnieju Going for Gold. W sierpniu 1998 roku prowadził także program C'est l'été na France 3. W latach 1978 i 1979 nagrał cztery piosenki: De retour de vacances, Je t'aime trop, Pleure sous la pluie i Oh! Sylvie. Jako samouk grający na pianinie, miłośnik muzyki, jest autorem trzech hitów francuskiego piosenkarza Herberta Léonarda. W czerwcu 1996 roku nagrał album z Bratysławską Orkiestrą Symfoniczną. Równolegle z karierą telewizyjną kontynuuje karierę muzyczną. 4 stycznia 1994 roku Lepers, podejrzewany o unikanie podatków, został skazany na rok w zawieszeniu oraz na grzywnę w wysokości 150 000 franków francuskich. W wyniku tego francuski prezenter Vincent Perrot zastąpił go jako gospodarza programu Questions pour un champion na kilka dni. 15 kwietnia 2010 roku, w programie Cyrila Hanouny Touche pas à mon poste! na antenie France 4, powiedział, że urzędnicy skarbowi popełnili błąd, byli tego świadomi i niedługo po wyroku mu zwrócili pieniądze. W 2009 roku Lepers pojawił się w radiowej reklamie marki butelkowanej wody mineralnej Saint-Yorre. We wrześniu 2010 roku, w wywiadzie dla francuskiej gazety Le Figaro, Lepers powiedział, że chciałby być prezenterem programu informacyjnego dla France 3. "Chciałbym prowadzić program informacyjny. Byłoby to dla mnie interesujące, a czytanie z telepromptera nie jest wcale rocket science! Obecnie bardzo lubię także programy ekonomiczne i oczywiście muzyczne. W każdym razie nadal koncertuję we Francji, Belgii i Szwajcarii z moją orkiestrą i komponuję piosenki." W sierpniu 2011 roku Lepers był członkiem jury nagrody „Prix Iznogoud” na festiwalu komedii Humour et Eau Salée we francuskim mieście Saint-Georges-de-Didonne. W listopadzie 2011 roku, zirytowany złym używaniem języka francuskiego, Lepers opublikował książkę pod tytułem Les fautes de Français? Plus jamais! (Błędy w języku francuskim? Nigdy więcej!), w której mówi: "Złe nuty drażnią moje uszy. Denerwują mnie. Błąd w języku francuskim ma na mnie ten sam efekt, co zła nuta."