Pierre Braunberger

Pierre Braunberger (29 lipca 1905, Paryż - 16 listopada 1990, Aubervilliers) był francuskim producentem, producentem wykonawczym i aktorem. Urodził się w rodzinie lekarzy, ale już w wieku siedmiu lat był już zdecydowany, że nie będzie miał takiego samego życia jak jego ojciec i nie wybierze kariery medycznej. Po pierwszej wojnie światowej, w wieku 15 lat, wyprodukował i wyreżyserował swój pierwszy film: Frankfurt w Niemczech. W 1929 roku założył Productions Pierre Braunberger i Néofilms dla produkcji swojego pierwszego francuskojęzycznego filmu (La route est belle według Roberta Floreya). W 1930 roku został dyrektorem kina Pantheon i pozostał tam przez sześćdziesiąt lat. W 1933 roku, mając zaledwie 28 lat, postanowił kontynuować samodzielnie i założył studio de Billancourt, które przekształciło się w Paris-Studio-Cinéma. Podczas drugiej wojny światowej nie mógł produkować filmów, ponieważ był Żydem. Po zakończeniu drugiej wojny światowej Braunberger przekształcił lokalne biuro gestapo w studio filmowe "Studio Lhmond", które wykorzystywał do odkrywania nowych talentów "nouvelle vague", w tym Jean-Pierre Melville'a, Jean-Luca Godarda i Alaina Resnaisa. W 1966 roku był przewodniczącym jury na 16. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie. Braunberger miał bliskie relacje z filozofem Gilles'em Deleuze'em. Pod koniec lat 70. producent dwa filmy dla polskiego reżysera Waleriana Borowczyka. Braunberger zmarł w 1990 roku.