Helen Gilmore

Helen Gilmore (urodzona Antoinette A. Field, około 1872 - kwiecień 1936) była amerykańską aktorką teatralną i filmową niemego kina z Louisville, Kentucky. Wystąpiła w ponad 140 filmach między 1913 a 1932 rokiem. Gilmore urodziła się około 1872 roku Richardowi Fieldowi i Mary Cilii Daniels. W 1894 roku odbyła trasę z aktorem komediowym Stuartem Robsonem, nawet zastępując, przynajmniej raz, panią Robson - tymczasowo niedostępną May Waldron - w roli Adriany w komedii Szekspira Komedia omyłek. Podczas tej trasy Gilmore poznała i wyszła za mąż za innego członka obsady (i innego mieszkańca Kentucky), Josepha B. Zahnera, szybko pobrali się w nowojorskim City Hall w piątek 13 lipca. Ledwie pięć lat później Zahner, wtedy 33-latek, doznał śmiertelnego ataku serca. Między 1910 a 1913 rokiem Gilmore pojawiła się na Broadwayu w 4 rewii muzycznych: Echo Deemsa Taylora, Around the World i Under Many Flags Manuela Kleina (oba w New York Hippodrome) oraz My Little Friend Oscara Strausa. Krótko potem zadebiutowała na ekranie w A Female Fagin. Jako pani Hobbs w Petticoat Pilot (1918) Gilmore została pochwalona za staranne studium postaci. Film Paramount Pictures wyreżyserował Rollin S. Sturgeon i oparty był na powieści Evelyn Lincoln. Zagrała główną pielęgniarkę w Too Much Business (1922), komedii, która powstała na podstawie opowiadania z Saturday Evening Post autorstwa Earla Derra Biggersa. W nim Gilmore wystąpiła z Elsą Lorimer i Mackiem Fentonem. Jej ostatnią kreacją filmową była rola kierowcy w krótkim metrażu z Laurel i Hardy Two Tars (1928).