Stephan Eicher

Stephan Eicher (ur. 17 sierpnia 1960 r.) to szwajcarski piosenkarz. Śpiewa w różnych językach, w tym francuskim, niemieckim, angielskim, włoskim, szwajcarskim niemieckim i retoromańskim, czasami używając różnych języków w tej samej piosence. Jego sukces rozpoczął się w krajach niemieckojęzycznych w latach 80., kiedy jako część zespołu Grauzone miał przebój, Eisbär. Z przebojami takimi jak Combien de Temps i Oh Ironie, jego popularność rozprzestrzeniła się po całej Europie dzięki albumom, trasom koncertowym i sukcesom na listach przebojów we Francji i Szwajcarii. Stephan Eicher urodził się w małym miasteczku Münchenbuchsee niedaleko od Berna. Jego matka jest Alzatczykiem, a ojciec Yeniche. Jego ojciec jest również muzykiem. Eicher kształcił się w międzynarodowej szkole z internatem Ecole d'Humanité w Szwajcarii i pobierał naukę muzyczną w Akademii Sztuk Pięknych w Zurychu, gdzie nauczył się korzystać z komputera do komponowania muzyki. W 1980 r. wydał swój pierwszy singel Eisbär, wraz z bratem Martinem. Zainteresował się francuskimi piosenkami Jacques'a Dutronca, Georges'a Brassensa i Serge'a Gainsbourga, a te wpływy doprowadziły do albumu Les Chansons bleues. Ten album inspirowany jest również amerykańskimi piosenkarkami, których słuchał w młodości, takimi jak Patti Smith, Johnny Cash i Bob Dylan. Jego dwa kolejne albumy zaczęły budować jego reputację. Album I Tell This Night i singel Two People in a Room zostały wydane w 1985 r. Osiągnął dziesiątą pozycję na szwajcarskich listach przebojów i utrzymał się tam przez dwanaście tygodni. Dwa lata później album Silence osiągnął trzecie miejsce i był na szwajcarskiej liście Top 10 przez czternaście tygodni. Oba albumy zostały stworzone niemal wyłącznie przez Stephana Eichera. My Place z 1989 roku poszedł w innym kierunku. Francuskie teksty napisał jego przyjaciel, autor Philippe Djian. Jego największy sukces komercyjny nadszedł w 1991 roku z albumem Engelberg, który spędził pięć tygodni na pierwszym miejscu w Szwajcarii i łącznie 46 tygodni na listach. Piosenka Déjeuner en paix była również na drugim miejscu we Francji. Jest to początek współpracy z Manu Katché i Pino Palladino, która trwała do wydania albumu 1000 vies w 1996 roku. Jego kolejne albumy regularnie zajmowały miejsca w pierwszej piątce na szwajcarskich listach albumów. Po trasie koncertowej po całym świecie, która obejmowała koncerty w Afryce, wyprodukował swój pierwszy album na żywo w 1994 roku (Non ci badar, guarda e passa). Od 1989 roku jego teksty piosenek pisze Djian. W 2001 r. Eicher wydał swój pierwszy album kompilacyjny największych przebojów zatytułowany Hotel*s. Przez wiele lat hotel Hess w szwajcarskim Engelbergu był jego drugim domem. Martin Hess, syn właścicieli hotelu, stał się jego bliskim przyjacielem i producentem. W hotelu powstały albumy Engelberg i Louanges. Eicher wybrał tytuł Hotel*s jako hołd dla tego wielkiego hotelu, który został rozebrany w tym samym roku. Przy wyborze tytułu albumu pozwolił fanom koordynować się z oficjalną stroną internetową.