Athina Cenci

Athina Cenci, urodzona w Grecji, ale adoptowana przez Włochów, zadebiutowała w show-biznesie w trio Giancattivi z Alessandrem Benvenutim i Paolem Nativim w Teatrze Metastasio w Prato. Jej debiut filmowy miał miejsce w 1982 roku pod reżyserią Alessandra Benvenuti w filmie Ad ovest di Paperino, gdzie Athina Cenci razem ze swoimi dwoma kolegami dała upust swojemu surrealistycznemu talentowi komediowemu. Jej najbardziej dojrzałe role filmowe przyszły jednak w filmach Speriamo che sia femmina (1986) w reżyserii Mario Monicelliego i Compagni di scuola (1988) w reżyserii Carla Verdone. Jej interpretacje w tych filmach przyniosły jej nagrodę David di Donatello dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Athina Cenci jest znana ze swojej zdolności do mieszania komediowych tonów z dramatycznymi, jej surrealistycznego podejścia do dialogów i jasnej wrażliwości na reżyserię. Jej kariera filmowa (i telewizyjna) trwała, chociaż z różnymi sukcesami, także w latach dziewięćdziesiątych (Benvenuti in casa Gori, Ritorno a casa Gori oraz seriale Il coraggio di Anna i Il mastino, aby wymienić główne role). Jej zdolność do łączenia komizmu z dramatem oraz jej surrealistyczne podejście do dialogów sprawiły, że Athina Cenci jest jedną z najlepszych aktorek, jakie poznało współczesne włoskie kino. W 1999 roku została członkinią rady miejskiej we Florencji po wyborach z 13 czerwca, z ramienia Demokratów Lewicy. Warto wspomnieć także o jej obecności na scenie teatralnej. Pewien sukces odniosła sztuka teatralna La donna gigante Lidii Ravera. W maju 2001 roku została dotknięta udarem w Florencji i z tego powodu musiała zrezygnować z działalności artystycznej i politycznej.