Carlo Lizzani

Carlo Lizzani był włoskim reżyserem filmowym, scenarzystą i krytykiem. Urodził się w Rzymie, a po II wojnie światowej pracował przy znaczących filmach końca lat 40., takich jak Niemcy rok zero Roberto Rosseliniego, Młyn nad Padem Alberta Lattuady (oba z 1948 roku) i Gorzka ryż Giuseppe De Santisa (1950, za który otrzymał nominację do Oscara za najlepszy oryginalny scenariusz). Po realizacji dokumentów zadebiutował jako reżyser pełnometrażowego filmu z podziwianym wojennym dramatem Achtung! Banditi! (1951). Był szanowany za swoje nagrodzone dramaty Kronika biednych kochanków (1954), a także udowodnił swoją solidną reżyserię filmów gatunkowych, zwłaszcza kryminalnych jak Czterej bandyci (1968) i Szalony Joe (1974) czy komedia erotyczna Roma Bene (1971). W latach 80. często pracował dla włoskiej telewizji i w 1994 roku był członkiem jury na Festiwalu Filmowym w Berlinie. Jego film Celluloide opowiada o realizacji filmu Rzym, otwarte miasto. Popełnił samobójstwo w 2013 roku.