Francesca Dellera

Po ukończeniu szkoły średniej Francesca Dellera przeprowadziła się do Rzymu, gdzie rozpoczęła pracę jako modelka. Jej uroda w tej fazie kariery sprawiła, że jej wizerunek znalazł się na okładkach krajowych i międzynarodowych publikacji. Jej portret wykonywały największe nazwiska w fotografii, w tym Helmut Newton, Dominique Isserman, Greg Gorman, Michael Comte, Andre Rau i wielu innych. Francesca Dellera urodziła się, by być modelką, ale nie minęło wiele czasu, zanim branża filmowa zwróciła na nią uwagę. Tinto Brass zadebiutował ją w swoim filmie Capriccio (Miłość i namiętność), podczas gdy zagrała rolę w 3-odcinkowym miniserialu telewizyjnym La Romana w reżyserii Giuseppe Patroni Griffiego, telewizyjnej adaptacji filmu o tym samym tytule w reżyserii Luigiego Zampy z 1954 roku, który z kolei został zadaptowany z powieści Alberta Moravii. To jej praca w filmie La Carne w reżyserii Marco Ferreri przyniosła jej międzynarodową sławę. Jej sukces trwał we Francji, a po nakręceniu filmu L'Ours en peluche Jacquesa Deraya u boku międzynarodowych gwiazd, takich jak Alain Delon, stała się ulubioną modelką Jeana Paula Gaultiera. Po kilku latach spędzonych we Francji Dellera wróciła do Rzymu, by zagrać główną rolę w Nanà, 2-częściowym miniserialu telewizyjnym w reżyserii Alberta Negrina, będącym adaptacją powieści o tym samym tytule autorstwa Émile Zoly. Była także gwiazdą telewizyjnego filmu La Contessa di Castiglione, koprodukowanego z francuską firmą produkcyjną, w reżyserii francuskiego reżysera, Joséego Dayana, w którym zagrała u boku Sergio Rubiniego i Jeanne Moreau. Kampanie reklamowe, w których Dellera występowała, również miały ogromny wpływ. Została doceniona za swoją pracę w najlepszej reklamie roku, w reżyserii Maurizia Nichettiego dla „IP”. Dellera była również twarzą kilku innych udanych kampanii dla znanych marek.