Slatan Dudow

Slatan Dudow był bułgarskim reżyserem filmowym, który pracował w Weimarskiej Niemczech, a później w NRD. Pod wpływem rewolucyjnych idei Dudow przeniósł się do Berlina w 1922 roku. Zrezygnował z planów studiowania architektury i zamiast tego studiował teatr w latach 1925-1926. Współpracował z Leopoldem Jessnerem i Juergenem Fehlingiem oraz był członkiem chóru pod dyrekcją Erwina Piscatora. Największy wpływ na jego karierę miała podróż do Moskwy, gdzie spotkał Majakowskiego i Eisensteina. Po powrocie z Moskwy Dudow zrealizował reżyserski debiut w teatrze Brechta Die Massnahme, rozpoczynając równocześnie karierę filmową. Został zlecony mu film Wie der Berliner Arbeiter wohnt (1929) w ramach serii dokumentalnej Wie lebt der Berliner Arbeiter?. Jego film To Whom Does the World Belong? (1932) został początkowo zakazany, ponieważ uznano go za obrazę prezydenta Republiki Weimarskiej, sądownictwa i religii. Dudow był kilkakrotnie aresztowany przez nazistów po 1933 roku; w 1939 roku został uwięziony, ale szybko uciekł do Francji, a następnie do Szwajcarii. W 1946 roku powrócił do Berlina i pracował jako reżyser w studiach filmowych DEFA.