Harriet Nelson

Harriet Nelson zawsze będzie miała pewne miejsce obok Barbary Billingsley i Jane Wyatt w "Sali sławy mam z "Złotego wieku TV". Przez czternaście lat ona, mąż Ozzie Nelson i ich dwaj synowie, David Nelson i Ricky Nelson, byli idealnymi wzorcami dla rodziny jądrowego typu lat 50. Harriet, córka aktorów, praktycznie dorastała w teatrze. Już w wieku 6 tygodni zadebiutowała na scenie ze swoimi rodzicami. Ta piękność z Iowa uczęszczała w młodości do St. Agnes Academy. W swojej młodości zrobiła duże wrażenie i grała w przedstawieniach wodewilowych, gdzie zwrócił na nią uwagę grający na saksofonie Ozzie Nelson i zatrudnił ją jako wokalistkę do swojego zespołu w 1932 roku. Trzy lata później się pobrali. Harriet miała do swojej osobowości odważny i zuchwały sposób bycia, który był idealnym przeciwieństwem dla przyjacielskiego i niezgrabnego zachowania Ozziego. W latach 40. byli regularnymi gośćmi w radiowym show Reda Skeltona i nawet przejęli jego blok czasowy, gdy Red został powołany do armii. Po zakończeniu własnego radiowego serialu "Przygody Ozziego i Harriet" w 1944 roku kariera tej kobiety skoncentrowanej na rodzinie nieodłącznie związała się z jego karierą. Ich wierną publiczność radiową rozszerzyli na telewizję (1952-1966). "Przygody Ozziego i Harriet" (1952), które teraz obejmowały także ich synów, uczyniły całą rodzinę znaną zarówno na świecie, jak i za granicą. David podążył śladami ojca jako reżyser/producent, podczas gdy Ricky stał się popularnym idolem nastolatków dzięki takim przebojom jak "Hello, Mary Lou" i "Travelin' Man", które zostały zaprezentowane w programie. Po długotrwałym nadawaniu programu Ozzie i Harriet trochę odpoczęli i osiedlili się w Laguna Beach w Kalifornii, czasami występując na scenie. Drugi serial zatytułowany Dziewczyny Ozziego (1973) trwał tylko jedną serię. Po śmierci Ozziego w 1975 roku Harriet trochę się wycofała, poza kilkoma krótkimi filmami lub gościnnymi rolami. Nigdy nie wyzdrowiała w pełni po śmierci syna Ricky'ego w katastrofie lotniczej w 1985 roku. Była oddaną babcią aktorki Tracy Nelson i bliźniaków rockowych muzyków Matthewa Nelsona i Gunnara Nelsona, którzy byli zwyczajnie nazywani "Nelson". Większość życia była uzależniona od palenia papierosów, nigdy jednak nie paliła publicznie, uważając, że nie pasuje to do jej "idealnego wizerunku mamy". Zmarła na rozedmę płuc i niewydolność serca w 1994 roku.