Paul Hunt

Paul Hunt rozpoczął tworzenie filmów w 1965 roku pod pseudonimem H.P. Edwards. Jego pierwszym filmem był Psychedelics (1966), a następnie Blow the Man Down (1968), Jefferson Hotel (1966), Sweet Smoke (1967) i ponad 60 innych. Był również operator kamery i montażystą większości z nich. Jego firma, Canyon Films, stała się jednym z największych dystrybutorów filmów undergroundowych w Ameryce. Pod pseudonimem Hunt pracował dla reżyserów takich jak Bethel Buckalew, William Rotsler, Gary Graver, Manuel Conde, Lee Frost i inni jako operator kamery, oświetleniowiec, realizator dźwięku i montażysta. Pierwszym filmem wyprodukowanym pod jego własnym nazwiskiem był Surfari (1967), film dokumentalny o surfowaniu z udziałem Ricky'ego Grigga. W 1970 roku zaczął współpracować z Orsonem Wellesem przy filmie The Other Side of the Wind (2018) i kontynuował współpracę przy wszystkich jego filmach (F for Fake (1973), The Magic Show (1983)) aż do śmierci Wellesa w 1985 roku. W tym czasie pełnił funkcję producenta, oświetleniowca, realizatora dźwięku, aktora i montażysty Wellesa. Był także dyrektorem fotografii w Indiach (produkowanym przez Ismaila Merchanta) i w Holandii (produkowanym przez siebie) w filmie Mata Hari (1985), w reżyserii Davida Carradine'a, z udziałem Calisty Carradine, Bruce'a Carradine'a i Nikolai'a van der Heyde'a (holenderskiego reżysera).