Ona Munson

Ona Munson (16 czerwca 1903 - 11 lutego 1955) była amerykańską aktorką, być może najbardziej znana ze swojej roli prostytutki Belle Watling w filmie Przeminęło z wiatrem (1939). Po raz pierwszy zdobyła sławę na Broadwayu jako śpiewająca i tańcząca ingenue w oryginalnej produkcji No, No, Nanette. Dzięki temu Munson odniosła bardzo duży sukces na scenie i w radiu w latach 30. w Nowym Jorku. Przedstawiła piosenkę „You're the Cream in My Coffee“ w broadwayowskim musicalu Hold Everything z 1927 roku. Jej pierwszą główną rolą była w filmie Going Wild (1930) od Warner Brothers. Pierwotnie ten film miał być musicalowym, ale wszystkie numery zostały usunięte przed premierą z powodu niechęci publiczności do musicali, które praktycznie zalewały kina w latach 1929-1930. Munson pojawiła się rok później w komedii muzycznej Hot Heiress, w której śpiewa kilka piosenek razem ze swoim partnerem Benem Lyonem. Zagrała również w filmach Broadminded (1931) i Five Star Final (1931). Krótko wycofała się ze sceny, aby wrócić w 1938 roku. Kariera Ony Munson została zablokowana przez sukces Przeminęło z wiatrem; przez resztę swojej kariery była typecastowana do podobnych ról. Dwa lata później zagrała dużą rolę jako inna właścicielka burdelu, chociaż chińska, w filmie noir The Shanghai Gesture reżysera Josefa von Sternberga. Za swój wkład w przemysł filmowy Ona Munson ma gwiazdę na Hollywoodzkiej Alei Gwiazd przy 6211 Hollywood Boulevard. Munson wyszła za mąż trzy razy, najpierw za aktora i reżysera Edwarda Buzzella w 1927 roku, następnie za Stewarta McDonalda w 1941 roku i projektanta Eugena Bermana w 1949 roku. W 1955 roku, cierpiąc na złe zdrowie, popełniła samobójstwo w wieku 51 lat przedawkowaniem barbituranów w swoim mieszkaniu w Nowym Jorku. Obok jej łoża śmierci znaleziono notatkę, w której było napisane: „To jedyny sposób, jaki znam, aby być znowu wolnym... Proszę, nie idź za mną.“