Air Air

Matt Damon jest tu w dobrej formie jako poza formą wykonawczy menadżer Nike basketballu Sonny Vaccaro. Na zwyczajnym spotkaniu wyborczym na początku sezonu zdaje sobie sprawę, że ich mizerny budżet 250 tysięcy dolarów nie pozwoli im podpisać nikogo z wystarczającym wpływem, aby podnieść swoją firmę z dalekiej trzeciej pozycji za Converse i Adidas na rynku. Trochę lateralnego myślenia i przekonywania wiceprezesa ds. marketingu Roba Strassera (również dobry występ Jasona Batemana) prowadzi go przed bosonogiego, winogronowym Porsche posiadającego Phila Knighta - dyrektora wykonawczego (Ben Affleck) z nietypowym planem włożenia wszystkich jajek do jednego kosza i pójścia za nadchodzącym Michaelem Jordanem. Sceptycyzm jest wszechobecny, zwłaszcza że agent tego człowieka (Chris Messina) jasno daje do zrozumienia, że Jordan nie ma najmniejszego zainteresowania podpisaniem z nimi. Vaccaro nie jest człowiekiem, który przyjmuje nie, a to, co teraz następuje, pokazuje, jak jego niekonwencjonalne metody, jego uczciwość, determinacja i zdolność do przekonania, przyciągnięcia i przekonania potrafiły stworzyć coś, co nie jest tylko sprawą historii sportowej, ale także wizjonerskiej historii handlowej. Kilka istotnych pojawień się Violi Davis ilustruje, że Vaccaro nie był jedyną bystrą jednostką przy stole negocjacyjnym, a są tu też piękne, prawie głowę bijące wystąpienia Messiny, gdy transakcja zbliża się coraz bardziej (czy też nie?). Affleck również pojawia się rzadko, ale jest skuteczny - rzeczywiście jego jedna scena z Jordans jest dość niezręczna do oglądania. To dobrze znana historia, więc fabuła nie niesie żadnego napięcia. Pomimo to Affleckowi udaje się stworzyć poczucie czy będą czy nie, co utrzymuje tę charakterystyczną i rozrywkową dramę na nieco mniej niż dwie godziny i wykorzystuje angażującą dynamikę między Damonem a Batemanem. Scenariusz jest szybko tempowany, często trafny i ma naturalny przepływ, który - z wyjątkiem portretu Howarda White'a od Chrisa Tuckera, który uważałem trochę za bardzo Jesse'a Jacksona dla mnie - wszystko działa dobrze. Nie jestem pewien, czy ten film zapamiętasz w przyszłości, ale ja go doceniłem.

„Air” to dramat marketingu sportowego, które dostarcza satysfakcjonującej rozrywki z uczuciem dobrego samopoczucia i uniwersalnym przyciąganiem. Nigdy bym nie przypuszczał, że film o interesach i marketingu butów będzie tak fascynujący, ale ta prawdziwa historia o rewolucyjnym partnerstwie w 1984 roku między debiutantem NBA o nazwisku Michael Jordan a firmą odzieżową Nike jest satysfakcjonująca pod każdym względem. Nie trzeba być fanem koszykówki ani znać historii Jordana, aby cieszyć się tym filmem. To jest biograficzny film o mężczyznach stojących za linią butów Air Jordan, a nie o supergwiazdorze sportowym.

Zatrwaiająca opowieść o niepohamowanej wytrwałości poparta fascynującym scenariuszem.

Nieco trochę wymuszonego estetycznego/nostalgicznego wycieczka do lat 80. na bok, 'Air' to jakość! Lata 80. były przed moim czasem, więc myślę, że nie jestem najlepiej wyposażony do rozmowy na ten temat, ale ciągłe ujęcia rzeczy z lat 80. z muzyką z lat 80. w ekstremalnie lat 80. środowiskach zaczęły mi trochę przeszkadzać. Pamiętam, że ludzie mówili podobne rzeczy o 3. sezonie 'Stranger Things', chociaż tam uważałem tę mieszankę za bardziej odpowiednią. Wiem, że teraz jestem drobiazgowy, ale dla mnie było to bardzo zauważalne. Obojętnie na te nieistotne rzeczy. Film jest świetny. Cała obsada wykonuje fantastyczną pracę, szczególnie Matt Damon, Viola Davis (scena rozmowy telefonicznej między nimi jest doskonała), Jason Bateman i Ben Affleck. Powiedziałbym, że druga część prawie 2 godzin jest silniejsza, wcześniej byłem zaintrygowany, ale nie zainwestowałem... na końcu byłem obydwoma. To przewidywalna historia, ale to nie czyni jej mniej przyjemną. Decyzja o praktycznie nieposiadaniu postaci Michaela Jordana w filmie o Michale Jordanie jest interesująca. Trochę dziwnie jest, kiedy jest w scenie i celowo go 'ukrywają'. Rozumiem dlaczego, i w większości przypadków działa, ale czasami robi się to trochę durne. Ogólnie bardzo dobre. Szczerze mówiąc, zignorujcie moje powyższe drobiazgi - zdecydowanie warto obejrzeć.