Świadek Witness

Moja narzeczona jest milenialska i próbowałem przekonać ją i jej przyjaciół do obejrzenia kilku klasycznych filmów. Niektóre, takie jak Taksówkarz, Chinatown, Ojciec chrzestny, Chłopaki z sąsiedztwa, Księżniczka i żaba, Blazing Saddles, były kompletnymi niepowodzeniami z różnych powodów. Witness jednak zaskakująco zdał test gustu milenialsów, co jest istotne, ponieważ jest bardzo trudno ich przekonać do obejrzenia lub wysłuchania czegoś, co jest starsze niż 4 lata. To coś mówi, nie jestem pewien co dokładnie, ale był to film, który naprawdę obejrzeli. Jest również jednym z najbardziej dopracowanych scenariuszy, jakie kiedykolwiek stworzyło Hollywood, co jest wielkim osiągnięciem, biorąc pod uwagę, że został wydany w 1985 roku po niemal dekadzie najlepszych filmów, jakie kiedykolwiek stworzyło Hollywood. To czysta historia, a ta historia jest poparta grą aktorską i reżyserią, co tworzy piękny obraz we wszystkich aspektach.

Film akcji zmieszany z wizytą w społeczności amiszów.

Kiedy młody chłopiec amiszowski „Samuel" (Lukas Haas) i jego mama „Rachel" (Kelly McGillis) wybierają się z ich wiejskiej, głównie agrarnej społeczności do wielkiego miasta, dostaje nieco więcej, niż się spodziewał - jest świadkiem brutalnego zabójstwa tajnego policjanta. Policja decyduje, że najlepszym sposobem ochrony jest odesłać go do domu do jego rodziny, w towarzystwie „Johna Booka" (Harrison Ford), podczas gdy czekają na proces sądowy. Sprawcy jednak go śledzą i wkrótce okazuje się, że w ramach dochodzenia jest ktoś, kto współpracuje z bandytami w celu odnalezienia i wyeliminowania świadka. Peter Weir oferuje nam dość zrozumiałą ocenę pacifistycznej, pozbawionej technologii społeczności, próbującej żyć obok siebie z nieustannym postępem i drażniącą nietolerancją ich od czasu do czasu prowokujących sąsiadów. To, że są całkowicie nieprzygotowani na to, co nadejdzie, gdy odkryje się miejsce pobytu młodego chłopca, to niedopowiedzenie - co dodaje wiele napięcia temu thrillerowi, podobnie jak zręczna gra w kotka i myszkę między silosami zbożowymi na końcu. Jest tu także romans - kiedy „Book" stopniowo zakochuje się w „Rachel" bardzo ku zirytowaniu „Daniela" (Alexander Gudunov), co utrzymuje narrację postępującą, chociaż powoli, także w tym kierunku. Scenariusz nie daje Fordowi zbyt dużego pola manewru jeśli chodzi o charyzmę - rzeczywiście, jego charakteryzacja jest dość nudna i w połączeniu z poważnym brakiem wypowiedzi McGillis powstrzymuje tempo na dość długie odcinki filmu. Lata nie były szczególnie łaskawe dla tego filmu - stał się raczej ciekawostką niż jakimkolwiek poruszającym dramatem kryminalnym, ale nadal wart jest obejrzenia - a 9-letni Hass jest naprawdę imponujący.