Żądło The Sting

Nie tylko to kłuje, ale też unosi się jak motyl.

Powiedz, co chcesz o niewątpliwej chemii między Paulem Newmanem („Henry”) i Robertem Redfordem („Johnny”), ten film należy do znakomitego wysiłku z umiarkowanym, ale ogromnie rozrywkowym Robertem Shawem. On jest twardym gangsterem „Lonnegan”, który zostaje (anonimowo) oszukany przez „Johnny’ego”, który szybko dochodzi do wniosku, że dyskrecja jest lepsza od odwagi i ucieka. W tej fazie dwaj szulerzy postanawiają, że ich cel może być wart znacznie większej sumy pieniędzy i więc zakładają złożoną operację udającą podziemną zakładniczą (na konie) propozycję. Teraz „Lonnegan” nie jest łatwym celem i każdy krok, jaki podejmują, obarczony jest niebezpieczeństwem - ale powoli i pewnie ci dwaj, razem z armią współszulerów, zaczynają składać największą przynętę dla tego sprytnego, ale ostatecznie chciwego człowieka. Czy im się uda? Czy zdołają to zrealizować i przeżyć? Film prezentuje się świetnie, scenariusz jest szybko tempowany, humorystyczny i pozwala na dużo interakcji między niemal każdym - włączając w to na formie Eileen Brennan i charyzmatycznego „Kid Twist” (Harold Gould). Estetyka jest również bajeczna - scenografia, kostiumy, samochody - nawet tommy guns - wszystko świetnie współgra, dodając ogromne bogactwo tej świetnej opowieści o zwrocie akcji. Akompaniament Scotta Joplina to tylko polewa na torcie tego elegancko i stylowo rozrywkowego dramatu kryminalnego, który nadal uwielbiam oglądać po pięćdziesiąt latach.

Należy ponownie odkryć ten wspaniały film.