Kochanica króla Jeanne du Barry Jeanne du Barry

To wszystko, co mam do powiedzenia

Bardzo podobnie jak niedawne seriale „Wersal” i „Maria Antonina”, ten dość okazały dramat pokazuje trochę przesady i absurdów życia dworskiego we Francji XVIII wieku. Tym razem jest to Jeanne Bécu (Maïwenn), młoda kobieta, która szybko dowiaduje się, jak wykorzystać swoje „uroki” w życiu. W końcu zauważa ją ambitny hrabia du Barry (Melvil Poupaud), który jest przyjacielem księcia de Richelieu (Pierre Richard), który jest dostawcą rozrywki dla króla Ludwika XV (Johnny Depp). Nerwowo przedstawiona, trochę pogardza głupotą dworskich protokołów i dostarcza mu dość odświeżającego i uczciwego towarzysza. Oczywiście, jego córki natychmiast się obrażają, a przybycie Marii Antoniny (Pauline Pullman) na ślub z Delfinem (Diego Le Fur) zapewnia szybkie wytyczenie linii frontu. Teraz już wydana hrabina du Barry nie może pozostać na dworze, jeśli jest ciągle odrzucana przez Delfinę, więc zaczyna się trochę dobrze skostniała polityczna intryga, gdy król i jego kochanka starają się znaleźć trochę uznania dla niej i szczęścia dla nich obojga. Znalazłem dość skuteczną chemię między Deppem a Maïwenn, zwłaszcza podczas przedłużonego zamieszania, jakim było jego poranne levée, i polubiłem absurdalne peruki jego niezadowolonej córki księżniczki Adélaïde (India Hair), która prowadziła swoją grupę zatytułowanych i nieprzyjemnych sióstr jak kaczkę za sobą. To piękny film do oglądania, piękno i okazałość jego pałacowego domu i cała estetyka naprawdę dobrze sprawdzają się przy dostarczaniu wielkiego środowiska dla intryganta i lizusia. Depp nie ma tutaj naprawdę wiele do zrobienia, a scenariusz nie jest najlepszy. Czasami sprawia, że jest trochę lepszy niż bardzo dobrze wyprodukowane, drogie pantomimy i mogłem się obejść tylko trochę więcej rozwoju postaci obu głównych postaci. Mówiąc to, to klasyczny i stylowy kawałek kina, który wygląda bardzo imponująco na dużym ekranie.