Kolor purpury

Kolor purpury The Color Purple

7.8 /10
1,845 ocen
1985 154 min Wydany

Dwie czarnoskóre siostry, 14-letnia Celie i młodsza Nettie (Akosua Busia), żyją w patologicznej relacji z ojcem, Alphonso Harrisem. Drogi ich rozchodzą się w momencie, kiedy Celie wyjeżdża z przyszłym mężem Albertem. Po 14 latach siostry się spotykają. Celie nie jest szczęśliwa w małżeństwie, ma dość cierpień oraz upokorzeń ze strony agresywnego męża, dlatego decyduje się od niego odejść.

Ekipa

Stanowisko Nazwy
Reżyser Reżyser Steven Spielberg
Powieść Powieść Alice Walker
Scenariusz Scenariusz Menno Meyjes
Producent Producent Steven Spielberg , Frank Marshall , Kathleen Kennedy , Quincy Jones , Carole Isenberg
Producent wykonawczy Producent wykonawczy Peter Guber , Jon Peters
Operator zdjęć Operator zdjęć Allen Daviau
Montażysta Montażysta Michael Kahn
Scenografia Scenografia J. Michael Riva
Kierownictwo artystyczne Kierownictwo artystyczne Bo Welch
Projekt kostiumów Projekt kostiumów Aggie Guerard Rodgers
Charakteryzator Charakteryzator Richard Alonzo
Kompozytor muzyki oryginalnej Kompozytor muzyki oryginalnej Quincy Jones
Dekoracja planu Dekoracja planu Linda DeScenna
Montażysta ADR Montażysta ADR Alan L. Nineberg
Dubler kaskaderski Dubler kaskaderski Dana Dru Evenson
Recenzje (1)

Co sądzą inni widzowie

78 %
Średnia ocena
1
Łącznie recenzji
GenerationofSwine
GenerationofSwine
12. 01. 2023
100%

To jest jeden z tych filmów, które zależą od wyjątkowego występu aktorskiego. W tym przypadku jest to Danny Glover, który jest absolutnie niesamowity w swojej roli, prawdopodobnie najlepszy występ w…

To jest jeden z tych filmów, które zależą od wyjątkowego występu aktorskiego. W tym przypadku jest to Danny Glover, który jest absolutnie niesamowity w swojej roli, prawdopodobnie najlepszy występ w swojej karierze, i jeden z najlepszych, które wyszły z lat 80. Ale Goldberg i Oprah naprawdę śmierdzą. Nie wiem, co się tam działo, ale byli wszędzie. Pomimo nich, Glover radzi sobie z rolą, a Spielberg zdał sobie sprawę, że to film zaadaptowany z sztuki teatralnej. Trochę to wziął i pobiegł z tym, więc występy (minus dwa zauważalne) były tak szczere, jakie dostalibyście w żywym teatrze, projekty scen, ruchy kamery, wszystko to sprawiało, że mniej przypominało film, a znacznie bardziej, no, jakbyście to oglądali na żywo na Broadwayu. I szczerze mówiąc, myślę, że to zadziałało. Było to unikalne podejście i sprawiło, że było wspaniale to oglądać.

7.8

Głosowano 1845×

50% Średnia
0% 50% 100%
0/500