Dobrze wiem, że to nie jest idealny film, być może nawet z daleka. Właśnie oglądaliśmy go znowu i żartobliwie zwracałem uwagę na drobne zagięcia fabuły lub błędy w akcji tu i ówdzie. Dla mnie to…
Dobrze wiem, że to nie jest idealny film, być może nawet z daleka. Właśnie oglądaliśmy go znowu i żartobliwie zwracałem uwagę na drobne zagięcia fabuły lub błędy w akcji tu i ówdzie. Dla mnie to jednak mój ulubiony film świąteczny wszech czasów. Częściowo przypuszczam, że jest to związane z moimi wspomnieniami z dorastania w zasnieżonym, zimnym małym miasteczku, chociaż to poprzedzało moje dzieciństwo o kilka lat. Rzadko kiedy czuję, że obsada złożona zarówno z aktorów dorosłych, jak i dziecięcych, tak dobrze ze sobą współgra. Parkerowie, małżonkowie, mają swoją walkę o "główną nagrodę," a czasami ich poczucie humoru jest na innych planetach: jego miłość do sportu i jej zanurzenie w szczegółach wychowywania dzieci, ale są jednością i komediowo zakochani. A nawet myślę, że część uroku dla mnie stanowi głos narracyjny. Dorosły Ralphie to oczywiście Jean Shepherd, jeden ze scenarzystów i autor książki źródłowej "W Boga ufamy; Wszyscy inni płacą gotówką," książki, którą kiedyś posiadałem w miękkiej oprawie. Przez lata słuchałem jego audycji radiowej, późno w nocy, moje uszy przyklejone do małego radia tranzystorowego. Mówił stłumionym, dramatycznym głosem o swoim dzieciństwie i innych historiach. Pamiętam, że raz intonował o magicznym miejscu o nazwie "Maine," gdzie jego ojciec polował lub chciał polować. Oczywiście, mieszkałem w Maine, więc było to jakieś odkrycie usłyszeć, że to jest szczególne miejsce. (I jest.) Więc Opowieść Wigilijna spełnia wszystkie kryteria dla mnie w kwestii nostalgii i humoru oraz obejmuje główne elementy świąt Bożego Narodzenia dla dzieci, wszystko osiągnięte bez świątecznego cudu, który wiele filmów świątecznych podaje na koniec.