Mrugnij dwa razy Blink Twice

Blink Twice to obiecujący debiut Zoë Kravitz jako reżyserki, który dowodzi, że jej osobista kreatywność i wizja nie ograniczają się do kamery, na której pracuje. Pomimo pewnych braków w zarządzaniu tonem, wciągająca narracja wsparta zapadającymi w pamięć występami od Ackie, Tatuma i Arjony oraz pogrążająca, niepokojąca atmosfera sprawiają, że ten psychologiczny thriller staje się interesującym, katarskicznym doświadczeniem. Kravitz porusza istotne, złożone współczesne tematy i proponuje refleksję na temat władzy, traumy, przebaczenia i zapominania. Przede wszystkim ten debiut sprawi, że wielu widzów niecierpliwie będzie oczekiwać, co Zoë Kravitz przyniesie do świata kina w najbliższej przyszłości.

O matko, ta recenzja jest pełna wad. "Frida" (Naomi Ackie) i jej przyjaciółka "Jess" (Alia Shawkat) pracują jako kelnerki na wielkiej imprezie zorganizowanej przez miliardera "Slatera" (Channing Tatum). W trakcie wieczoru ubierają swoje najlepsze stroje i dołączają do zabawy. Mały wypadek sprawia, że "Frida" poznaje gospodarza, a po kilku szklankach szampana są jak dwie krople wody. Jego główny doradca, "Vic" (Christian Slater), musi gdzieś pójść ciepłego, gdzie będzie mógł wypić drinka z parasolem, więc ochoczo przyjmują zaproszenie od swojego nowo poznanej przyjaciela, aby odwiedzić jego rajską wyspę, gdzie razem z grupą innych przyjaciół będą cieszyć się słońcem, doskonałym jedzeniem i narkotykami na wyciągnięcie ręki. Trochę przerażający na tej inaczej rajskiej posiadłości jest stara kobieta (María Elena Olivares), która wydaje się spędzać czas zbierając piękne żółte węże, które swobodnie poruszają się po miejscu, ale których jad może być niebezpieczny. Dopiero gdy "Jess" zostaje ukąszona, jej przyjaciółka zaczyna zastanawiać się, co tu się dzieje. Jest to zbyt idylliczne, a gdy stara kobieta podaje jej coś do picia, co nie jest z ręcznie dmuchanej butelki - no, rzeczywistość zaczyna działać i sprawy przybierają znacznie bardziej złowieszcze oblicze nie tylko dla niej, ale dla wszystkich kobiet żyjących w błogiej, proszkowej niewiedzy. Ma to coś z Agathy Christie spotykającej się z "Glass Onion", na początku jest dość intrygujące, ale gdy fabuła nabiera tempa, staje się zbyt nieprawdopodobne. Oczywiście, gra na próżności i gotowość ludzi do wierzenia w to, co jest zbyt dobre, aby było prawdziwe, ale gdy historia zmierza do kulminacji, jest jedno kolosalne Achillesowskie pięta w założeniu, którego nawet okazjonalna obecność jego wiecznie roztrzepanej asystentki "Stacy" (Geena Davis) nie jest w stanie uratować. To ładnie wyglądający dramat, ale gra aktorska jest równie nierzucająca się w oczy jak dialog, i chociaż dość spodobała mi się ironia końcowego wniosku, fabuła jest zbyt cienka, gdy do niego dochodzimy. To typowe kino letnie, które próbuje mieszać komedię z thrillerem, ale w końcu wygląda tylko jak dobry pretekst dla Tatum, Slatera i innych, aby dobrze się bawić na słońcu.

Świetny film!

BLINK TWICE Zoë Kravitz to zaskakujący thriller, ale to tylko owcza skóra wokół tego ciemnego moralnego eksponatu. Prawdziwym wilkiem jest pilny opis historii ataku leżącej pod spodem. To jest kłujący i znaczący szok, który soli o otwartą ranę (i budzi ‚nie WSZYSCY mężczyźni!‘).