Podróż na księżyc Le Voyage dans la Lune

Wiedziałem, że ta recenzja będzie miała wysoką ocenę na letterboxd. To ważne, to wizjonerskie, to obserwowalna historia, to rewolucyjne dla swojej epoki, cała ta jazz. Ale zgadnijcie co jeszcze? Nie wierzę ani na chwilę, że ci ludzie naprawdę pojechali na księżyc. Mimo to powinno być obowiązkowe do obejrzenia na lekcjach filmowych.

_Podróż na Księżyc_ (1902), pierwotnie zatytułowany po francusku jako _Le Voyage dans la Lune_, to najbardziej znany film reżysera Georges'a Mélièsa spośród ponad 500 filmów, które nakręcił. Występuje w nim profesor Barbenfouillis, który wraz z kilkoma innymi astronomami wsiada do kuli kształtowej statku kosmicznego wystrzelonego z długiego działa na powierzchnię Księżyca. Gdy tam dotrą, astronauci eksplorują Księżyc, śpią pod gołym niebem, a po burzy śnieżnej uciekają do jaskini, gdzie odkrywają mieszkańców Księżyca (nazwanych Selenitami od greckiej bogini Księżyca, Selene). Po ataku astronauci wracają do swojego statku kosmicznego i spadają z Księżyca z powrotem na Ziemię, gdzie są witani jak bohaterowie. Istnieje wiele wersji tego filmu, zarówno czarno-białych, jak i kolorowych. „Odtworzona” wersja tego filmu z 2010 roku jest kolorowana i zawiera nowoczesną muzykę od francuskiego zespołu muzycznego Air (z członkami Nicolas Godin, Nicolas Godin, Jean-Benoît Dunckel, Jean-Benoît Dunckel). Ta wersja to surrealistyczna, psychodeliczna podróż kwasowa (która ma długo zapomnianą paradę na końcu filmu). Czarno-białe wersje, z tradycyjnymi ścieżkami dźwiękowymi (często z narracją), są łatwiejsze do oglądania. Ten film otrzymuje 3,5 gwiazdki głównie dlatego, że był najwcześniejszym filmem science fiction i najwcześniejszym filmem zawierającym animację, jaki widziałem._

Początek tego krótkiego filmu ma coś niemalże arthuriańskiego, gdy grupa astronomów zbiera się z czapkami z daszkiem i teleskopami. Dlaczego? Rozmawiają o prawdopodobnych perspektywach wycieczki na księżyc. Jak można się spodziewać, rozmowa trochę się zagrzała, ale w końcu widzimy znajomy kształt modułu kosmicznego w budowie - ponownie w środku znacznego niezgody, choć teraz wróciliśmy do zwykłego stroju. Podczas wielkiej ceremonii ich statek jest załadowany do ogromnej armaty i wypuszczony w kosmos... To dobra zabawa, zwłaszcza gdy już się unieśli i załoga spaceruje po księżycu, jakby to był Bois de Boulogne w słoneczną niedzielę. Zestawy są oczywiście podstawowe, ale biorąc pod uwagę, że został nakręcony w 1902 roku, wciąż są skuteczne, gdy załoga usadza się na miłe nocne spanie pod okiem bogów. Fala tego, co wygląda jak śnieg, zmusza ich do schowania się pod ziemię, gdzie wchodzą do środowiska stylu Verne'a z ogromnymi grzybami i tym, co mogę opisać jedynie jako księżycowy odpowiednik "Bena Gunna", zanim odkryją, że na księżycu jest jednak życie i nie jest zbyt przyjazne - zmuszając ich do dość pośpiesznego odwrotu. To nie jest nauka, nawet trochę, ale to naprawdę dość zabawny film z dużą ilością ruchu, akrobacji i nawet kilkoma efektami wizualnymi.

Wizualne w filmie Podróż na Księżyc, wyprodukowanym w 1902 roku, są nadal imponujące, surrealistyczne i unikalne, nawet według współczesnych standardów. Użycie efektów specjalnych przez Mélièsa, wykonane z nadmierną stylizacją, sprawia, że są one jakby ponadczasowe. Méliès był niewątpliwie uważany za czarodzieja w tamtym czasie, a kreatywność filmu jest godna podziwu. Jednak po 120 latach trudno jest pozostać aktywnie zaangażowanym w fabułę. Doświadczenie polega raczej na biernym podziwianiu wizualizacji niż na aktywnym uczestnictwie w narracji. Niemniej jednak Podróż na Księżyc jest nadal bardziej angażująca niż wiele współczesnych filmów, pomimo ponad wieku innowacji technologicznych. Towarzysząca filmowi ścieżka dźwiękowa była również godna uwagi, była nowoczesna i doskonale pasowała do atmosfery filmu, co dowodzi, jak dalece wyprzedzał swą epokę film Podróż na Księżyc.