Nie! Nope

Zawsze jestem bardzo zdenerwowany, gdy kampania reklamowa filmu skupia się głównie na reżyserze, a nie na aktorach... Szczerze mówiąc, tutaj naprawdę nie widziałem, o co tak naprawdę chodzi zarówno od strony reżysera, jak i aktorów. Dość monosylabiczny "OJ" (Daniel Kaluuya) mieszka ze swoją zuchwałą siostrą "Emerald" (Keke Palmer) na odległym gospodarstwie, gdzie dostarczają konie do filmów. Kiedy zaczynają dziać się dziwne rzeczy w nocy, a konie zachowują się dziwnie, znikają nawet - są zdezorientowani. Udają się do miasta, gdzie spotykają lokalnego maniaka "Torresa" (Brandon Perea), który jest pełen teorii spiskowych dotyczących obcych i przychodzi zainstalować im kilka kamer CCTV. To, co następuje, to dziwaczna, dość słabo tempowana science fiction, która zbyt długo się rozkręca, a potem, gdy już to robi, to po prostu sunie naprzód z dużą ilością dość powtarzalnej fotografii, minimalistycznym dialogiem i zakończeniem, które sprawiło, że się uśmiechnąłem - i nie jestem pewien, czy to było zamiarem Jordana Peele'a. Fabuła przypomniała mi coś z "Outer Limits" z lat 60.! Z pewnością jest tutaj kilka pięknych krajobrazów do podziwiania w tej dolinie w Kalifornii, ale ogólnie film ten mnie kompletnie nie zachwycił, najlepsze fragmenty moim zdaniem widziałem w zwiastunie.

Nope zawiera nadzwyczajnie absorbujące elementy techniczne, ale tematyczne skupienie wywołuje problemy narracyjne. Jordan Peele w pełni wykorzystuje fenomenalną kinematografię Hoyte van Hoytema i niezapomnianą ścieżkę dźwiękową Michaela Abelsa, aby stworzyć widowisko godne wielkiego ekranu, ale to produkcja dźwięku naprawdę podnosi film na ten poziom. Daniel Kaluuya, Keke Palmer i Steven Yeun są wyjątkowi, ale ten ostatni jest związany z niezwykle tematycznym wątkiem - niezwykle bogatym - z małym lub żadnym wpływem na główną fabułę, pozostawiając niezliczone pytania bez odpowiedzi i podzielone widownię, nadal wpływając na ogólny rytm. Humor jest zaskakująco skuteczny, a chwile napięcia i napięcia dostarczają tego, czego widzowie najbardziej pragną. Film, który zasługuje na wielokrotne obejrzenia i wywoła niekończące się debaty.

Kreatywność Jordana Peele'a jest niezrównana! Nic nie jest typowe dla tego, co robi. Nawet wiedząc, że to film o obcych, utrzymuje rzeczy świeże dzięki zaskakującym zwrotom akcji i napięciu. Niczego podobnego nie widziałem wcześniej - doskonała symbolika poprzez sekwencje flashback. Bardzo podobał mi się również rozwijający się związek między dwoma głównymi postaciami. Moją jedyną skargą jest to, że początkowy horror i strach, który był tak namacalny, całkowicie znika około dwóch trzecich filmu.

Powiedzieli to i nie usłyszysz, jak się z tym nie zgadzam. Zabawiłem się tym? "nie". Czy uważałem, że historia była spójna i zrozumiała, z wyraźnym przekazem kontekstowym? "nie". Czy charakteryzacje były zgodne i zrozumiałe? "Tak trochę". Charakteryzacje w Nope są umiarkowanie zgodne, ale jakoś wydają się być dziwnie niezrozumiałe. Przykładowo postać kowboja, który mówi głównie jednosylabowe słowa, tylko dodaje do poczucia niejasności (może to jest pomysł). Według mnie jednak ta sztuczka, jeśli to jest cel, hamuje rozwój już tak niejasnej linii fabularnej. Siostra, jego kompletna antyteza, jest powierzchownie gadatliwa, ale wydaje się również pozbawiona głębi samoświadomości. Jedyną rzeczą, którą mogę jednoznacznie powiedzieć o Nope, są wizualizacje, które są przekonujące, złożone i czasami wręcz skomplikowane. Ten film zdecydowanie zasługuje na A+ pod tym względem. Mówiąc to, wiele innych rzeczy brakuje, w szczególności klarownego narratywu, który nie rezonował ze mną. Podsumowując, uważam, że Nope to frustrujące, niezadowalające doświadczenie. Trochę przypominające filmy M. Nighta Shyamalana, Nope jest wizualnie oszałamiający, ale nie dostarcza wystarczającej ilości wiedzy, pozostawiając tego widza głodnego więcej.

Film Jordana Peele'a „Nope” przychodzi z dużymi oczekiwaniami ze względu na wcześniejszą pracę Peele'a. „Get Out” zmienił paradigmy filmów grozy, przenosząc gatunek, który historycznie kojarzył się z chwilowym doświadczeniem emocji i adrenaliny, na komentarze społeczne na temat społeczeństwa i stawianie sobie głębszych pytań o nas samych podczas oglądania jego historii rozwoju.

Mój pierwszy film Jordana Peele'a! Tak bogaty tekst i niesamowicie dobrze wykonany film. Wspaniała obsada, doskonałe wykonanie jego koncepcji sci-fi i po prostu radość istnienia. To może być jeden z najlepszych filmów, jakie miałam przyjemność oglądać w kinach i zdecydowanie jeden z moich ulubionych.

Generalnie nie lubię filmów horrorowych, ale ten mi się podobał, więc podejrzewam, że "Nope" nie miał wystarczająco dużo krwi ani szokujących niespodzianek dla przeciętnego fana tego gatunku. Uważałem, że aktorstwo i scenariusz były w porządku, a tytuł był subtelnie dobrany. Dziwna poboczna intryga z incydentem z małpą Gordym przypomniała mi film Magnolia z jakiegoś powodu. Zastanawiam się, czy ten film miał jakikolwiek wpływ na styl opowiadania Jordana Peele'a?

Wszyscy, którzy lubią filmy takie jak ten, będą się naprawdę wstydzić, gdy przestanie być modą być rasistą. Wiecie, ta cała woke bzdura się skończy i znów będziemy oceniać ludzi na podstawie ich charakteru, a nie koloru skóry.

Naprawdę dobrze zrobiony film! 'Nope' wydaje się być bardzo oryginalnym filmem, nawet jeśli podstawowa koncepcja niekoniecznie jest taka. Podobało mi się obserwowanie, jak wszystko się łączy, zakończenie jest najbardziej zabawną częścią - tak jak być powinno. Kinematografia jest również znakomita. Podobają mi się także efekty specjalne, chociaż dziwnie czuję, że efekt głównej rzeczy trochę (!) opadał ku końcowi - ale może to tylko dlatego, że w tym momencie widzimy ją więcej, niż wcześniej. Keke Palmer jest doskonała przez cały czas, wyraźnie wyróżniająca się moim zdaniem. Daniel Kaluuya i Steven Yeun są również przyjemni, podobnie jak Michael Wincott i Brandon Perea - chociaż mniej. Miło zobaczyć zaangażowanego również Keitha Davida, muszę go zobaczyć w bardziej znaczącej roli w jakimś momencie - wydaje się, że zawsze gra drugoplanowe role w tym, co dotąd widziałem.

Ten film miał potencjał być czymś wspaniałym, ale niestety nie trafił z kilku powodów. Wykonanie fabuły wydawało się być nie trafione i nie udało się zaangażować widzów w sposób, w jaki powinno być.

Po obejrzeniu *Nope* Jordana Peele'a dwa razy znalazłem się zafascynowany jego technicznym geniuszem, zwłaszcza fotografiką. Sceny nocne są szczególnie imponujące, osiągnięte za pomocą unikalnej techniki 'dzień za noc' opracowanej przez operatora Hoyte van Hoytemę. Ta metoda połączyła kamery ARRI ALEXA 65 podczerwieni i kamery filmowe Panavision System 65mm, aby stworzyć oszałamiające wizualizacje, które są zarówno upiorne, jak i piękne.