Twisters Twisters

Twisters to dokładnie to, czego można się spodziewać po filmie katastroficznym: wizualny spektakl pełen akcji i adrenaliny, z przewidywalnym, ale skutecznym narracyjnym. Daisy Edgar-Jones i Glen Powell wyróżniają się jako protagonistki, przynosząc charyzmę i chemię postaciom z pewną emocjonalną głębią. Kinematografia Dana Mindela i muzyka Benjamina Wallfischa dodają warstwy zanurzenia w letni blockbuster. Nie wnosi nic nowego do gatunku, ale nie musi, ponieważ spełnia swoje jedyne, ważne zadanie - bawić swoją docelową publiczność, jednocześnie szanując ofiary klęsk żywiołowych, przypominając nam o ważności humanitaryzmu i altruizmu w czasie kryzysu.

'Twisters' jest dokładnie takie, jak się spodziewałem, należy do tych, które mi się podobały. Powiedziałbym, że akcja jest (choć mała, w porównaniu z oryginałem) poprawą, choć uważam, że postacie i obsada tym razem nie są tak silne. Ogólnie porównując oba części, chyba się wyrównują, co w rzeczywistości jest dobrą rzeczą, gdy mówimy o sequelu. Pomimo wyżej wspomnianego o tych na ekranie, wciąż podobały mi się występy Daisy Edgar-Jones i Glena Powella - ten drugi jest moim zdaniem najlepszym aktorem. Z tym powiedzianym, mam nadzieję, że Powellowi uda się wydostać z tego typowania 'zbyt pewny siebie facet okazuje się być fajnym gościem', ponieważ zaczyna to być trochę męczące, chociaż naprawdę cenię go jako aktora.

W imię pełnej jawności muszę przyznać, że to długo wyczekiwane sequel swojego przebojowego poprzednika z 1996 roku nie jest tak okropny ani kiczowaty, jak myślałem. Jako prototypowy film letni na popcorn, najnowsze dzieło reżysera Lee Isaac Chunga spełnia wszystkie wymagania dotyczące tego, co taka premiera powinna zrobić, i w tym sensie jest to przyznanie dość zabawne - do pewnego stopnia. Jednakże, jest tylko tyle wiary, którą człowiek może realistycznie zawiesić podczas oglądania tej często absurdalnej opowieści, która często przekracza granice głupoty i wiarygodności. Jak się można było spodziewać, tornada są prawdziwymi gwiazdami tego obrazu (i argumentacyjnie, jak sądzę, słusznie), podczas gdy klasyczne, w zasadzie jednowymiarowe postaci i często niezgrabna, wysoce nieprawdopodobna narracja ustępują miejsca temu, co jasno (i zasłużenie) leży na pierwszym planie. To nie znaczy, że te inne elementy są całkowicie zaciemnione, ale ich właściwe, przewidywalne cechy i ogólny brak wyobraźni nie potrafią wyróżnić tego filmu jako czegoś naprawdę innego, zwłaszcza od swojego poprzednika. Brak innowacji jest szczególnie widoczny na przykład w przypadku Tylera Owensa (Glen Powell), który jest typowym chłopakiem z sąsiedztwa łowców burz, którego przesiąknięta testosteronem osobowość sprawia, że wygląda bardziej jak lekkomyślny, prostoduszny wieśniak niż postać, która faktycznie powinna być traktowana poważnie jako ktoś, kto naprawdę coś wie o najnowszej meteorologii. Jednocześnie, stosując te cechy w przypadku postaci Powella, twierdzę, że może być, że film powinien je bardziej podkreślić, przekształcając to w ofertę bardziej kiczową, podejście, które mogłoby pomóc odróżnić obraz bardziej niż beznadziejna próba uczynienia go czymś, co ma być traktowane tak poważnie. W każdym razie, „Wiry” nie muszą być katastrofą, jaką mogłyby być, ale, jeśli chodzi o filmy katastroficzne, mogłyby być lepsze z trochę mniej przewidywalności, dużo mniej kiczowatości i znacznie więcej oryginalności.

Tragedia zmusza meteorologa Kate (Daisy Edgar-Jones) do powrotu do biura, gdzie spędza dni monitorując zdarzenia pogodowe i doradzając, czy tornada mogą się pojawić oraz wydając wszelkie konieczne alerty. Kolega, Javi (Anthony Ramos), pojawia się z wojskową technologią, która może być używana do 3-D plotowania zjawiska i to sprawia, że znów wychodzi na pole. Tam spotyka Tylera (Glen Powell) - jest on „łowcą tornado”, który używa swojej odwagi, aby jak najbliżej podjechać i uzyskać świetne obrazy dla swojego zyskownego kanału na YouTube. Jej zamiary są bardziej altruistyczne. Chce zmapować te zjawiska, aby opracować plan nasienia ich superabsorbującymi polimerami, które miejmy nadzieję zatrzymają je w miejscu. Pomiędzy nimi zaczyna się delikatna rywalizacja, ale szybko się to zmienia, gdy odkrywa, że jedna z ich stronników jest naprawdę za to, aby wyprzedać wartość nieruchomości zniszczonych przez siłę tornado, a oczywiście reszta fabuły podąża znacznie bardziej przewidywalnymi ścieżkami niż ta wirująca. To naprawdę bardziej wir niż inny, który przejmuje kontrolę, co jest trochę szkoda, ponieważ ujawnia to ograniczenia Powella jako aktora. Oczywiście, jest chłopakiem z sąsiedztwa, którego nie wyrzucisz z łóżka za jedzenie Pringlesów, ale tutaj jest tak drewniany jak deska do prasowania. Edgar-Jones też nie prezentuje się o wiele lepiej, a pisanie scenariusza wydaje się niepewne, czy mamy oglądać film pełen akcji czy tandetny romans z pewnym wymuszonym moralizowaniem dla urozmaicenia. Trzeba przyznać, że próbuje wprowadzić trochę nauki do historii, a efekty wizualne są naprawdę ekscytujące do obejrzenia, gdy te niesamowite siły natury wywołują spustoszenie pomimo najlepszych starań człowieka. Jest trochę za długi, ale nadal całkiem oglądalny, szczególnie jeśli potrafisz docenić wizualizację na dużym ekranie. To po prostu trochę rozczarowujące.

Czy wiedzieliście, że ten film miał zróżnicowaną obsadę z silną kobiecą główną postacią? Ja nie wiedziałem... i kiedy mówię, że film oglądałem, wyszedłem z kina i nie wiedziałem, że ma zróżnicowaną obsadę z silną kobiecą główną postacią, dopóki żona mi tego nie zauważyła.

Przehnanie w filmie Twisters nie jest w stanie dostarczyć przekonującej historii, która równa się swojej zasadzie go big or go home. Ta katastroficzna spektakularna produkcja pod reżyserią Lee Isaaca Chunga pogrąża widzów w nieustającej serii tornado, przygotowując grunt dla napół upieczonego sequelu, który jest tak głupi, że faktycznie stanowi wyzwanie dla zawieszenia niewiary.

Nie lubię tego filmu. Uważam go za nudny i długi. Tyle głupich ludzi krzyczących. Tyle hałasu. Tyle śmieci. Tak mało ekscytacji.

Dobry film. Bez propagandy politycznej, dzięki bogu. Ani zbędne sceny seksualne. Ten film mi się podobał. Był całkiem przyzwoity.