Oldboy 올드보이

Jestem pewien, że każdy z was zawsze potrafi łatwo rozpoznać film z dobrymi aktorami, doskonałą fabułą i świetną kinematografią, ale jeśli chodzi o thriller, który posiada wszystkie te cechy, będzie to tak rzadkość. OldBoy, druga część Trylogii Zemsty w reżyserii Park Chan-wooka (Współczucie dla Pana Zemsta, OldBoy, Współczucie dla Pani Zemsty) naprawdę ma to wszystko, dobrą historię, potężną grę aktorską i najbardziej przerażający i inteligentny zakończenie, jeśli nie geniusz. W rzeczywistości niezależnie od tego, ile razy to zobaczysz, zakończenie będzie nadal niesamowite. Temat zemsty tutaj jest podniesiony na wyższy poziom, na swoje panowanie, ponieważ jest naprawdę starannie zaplanowany. OldBoy ma oszałamiający miks dramatu, thrillera, romansu i pięknie doprawiony sadystyczną fabułą, szokującymi elementami, ultra przemocą i inteligentnym psychologicznym zwrotem. Wyobraź sobie, że jesteś porwany, zamknięty w pokoju na 15 lat, nie wiedząc dlaczego i kto to zrobił, a kiedy w końcu uciekniesz i myślisz, że już po wszystkim, myliłeś się, a oto cios prosto w twoje brzuch. Min-sik Choi jako Oh Dae su naprawdę dobrze zagrał, naprawdę wciągnął nas w tajemnice, które otaczają jego życie, w depresję, którą czuje i w głęboką studnię swojej ciekawości. Ponownie, OldBoy jest zbyt niezwykły, gdy "zemsta" to nie tylko siekanie nożem czy strzelanie z pistoletu. Wystarczająco powiedziane.

To zdecydowanie jest jeden z filmów, które musisz zobaczyć przed śmiercią. To film, który wprawia w niesamowite niespokojenie, jest szokujący i bardzo brutalny. To podróż do naprawdę zaburzonego umysłu; umysłu, który - jak twój - nie jest w stanie poradzić sobie z tym, co odkrywa. Ten film jest genialnie skręcony. Ma w sobie nitkę najwspanialszego, najczarniejszego humoru, kompletnego poczucia dezorientacji oraz wystarczająco dużo zwrotów akcji, aby utrzymać twoje zainteresowanie. Nie jest to jeden z najlepszych thrillerów zemsty, jakie widziałem - po prostu NAJLEPSZY!

Prawie każdy, z którym rozmawiałem o tym filmie, polecił mi go. Obejrzałem ten film z oryginalną ścieżką dźwiękową w języku koreańskim z angielskimi napisami. Oh Dae-su (Chi Min-sik) jest trochę flirt (czy jest kobieciarzem, nie jest jasne) z żoną i małym dzieckiem, które właśnie skończyło dwa lata w dniu, w którym zaczynamy film. Dae-su jest w poczekalni więzienia, ponieważ obraził kobietę, z którą flirtował. Przyjaciel przychodzi i w końcu go wypuszcza, ale podczas gdy dzwoni do swojej żony, aby jej wyjaśnić, że wkrótce będzie w domu, zostaje porwany. Zamknięty w małym pokoju, tylko z telewizorem, jest karmiony i dba o niego, ale nie ma wolności. Kilka razy nieudanie próbuje popełnić samobójstwo. Utrzymuje dobrą formę dzięki programom ćwiczeń, które widzi w telewizji, i zaczyna wygrzebywać się szpachelkami. Widzi relację telewizyjną, która pokazuje, że został oskarżony o zamordowanie swojej żony. Po piętnastu latach, bez słowa wyjaśnienia, zostaje zwolniony. Reszta filmu opisuje jego próby dowiedzenia się, dlaczego był więziony, kto to zrobił i gdzie jest jego córka. Film jest frenetyczny, bardzo napięty i bardzo emocjonalny na kilku poziomach. Jest też krwawy w niektórych miejscach, ale obsesja Dae-su w poszukiwaniu zemsty na tym, kto go uwięził, i odnalezienie swojej córki prowadzi ten film naprzód. W filmie są również aspekty psychologiczne, a film ostatecznie się rozwiązuje - nie jest to jeden z tych filmów z otwartym zakończeniem „Ciekawe, kto to zrobił”. Obejrzyj film do końca, a dostaniesz wszystkie odpowiedzi. Polecam to, ale nie nazwałbym tego lekką rozrywką.