Infinity Pool Infinity Pool

_Infinity Pool_ to ekscentryczny sci-fi horror pełen niepokojącego seksu, szalonej ilości ultranásilja i sekwencji, w której Mia Goth karmi Alexandra Skarsgarda. Jest to bardzo dziwny i oczywiście inny rodzaj filmu, który nie przemówi do typowej widowni mainstreamowych hitów.

Infinity Pool prezentuje fascynującą koncepcję, która jest zarówno oryginalna, jak i intrygująca. Film podąża za fabułą podobną do Purge, ale z pewnym zwrotem akcji. W tym filmie nie ma konsekwencji dla bogatej elity, co jest unikalną i zastanawiającą koncepcją. Jednakże film szybko gubi swoją drogę, a fabuła staje się zbyt dziwaczna dla własnego dobra. Wydarzenia, które rozgrywają się ku końcowi są mylące, i nie wydaje się być żadna jasna wiadomość do wyciągnięcia z nich. Występy aktorów są godne uznania, a wartości produkcyjne są doskonałe. Efekty wizualne i kinematografia są dobrze wykonane, ale niestety nie mogą zrekompensować zagmatwanej i mylącej fabuły. Ogólnie rzecz biorąc, Infinity Pool to interesujący pomysł, ale realizacja pozostawia wiele do życzenia. Film jest zbyt skomplikowany i brakuje mu spójnej wiadomości, pozostawiając widzów nieusatysfakcjonowanych. Pomimo pewnych swoich mocnych stron, ten film jest ostatecznie nie trafiony.

Ten film jest dobry dla tych, którzy nie oczekują czegoś monumentalnego. To przyzwoita jazda na rollercoasterze, która pomaga uciec od chwilowej nudy.

Walczący pisarz "James" i jego bogata żona "Em" spędzają wakacje na ekskluzywnym kurorcie na wyspie, gdzie spotykają enigmatyczne postacie "Gabi" i "Alban". Wypad poza swoje ogrodzenie kończy się pijaną tragedią i nietypowym rozwiązaniem ze strony rządu. Pomimo intrygującej koncepcji reszta historii recycle tu teorię w coraz bardziej zdeprawowanych i niezabawnych scenariuszach, zapewne po to, aby zilustrować różne ludzkie słabości oraz problemy z pewnością siebie i wiary w siebie. Jedna dość zabawna scena z Goth na masce swojego samochodu pod koniec jest jedynym jasnym punktem, reszta to jedynie chaotyczna, narkotykowa błądzenie opowieść, która sprawiła, że zastanawiałem się, dlaczego trwała prawie dwie godziny. Scenariusz czasami jest dość bystry, ale zbyt rzadko, by utrzymać tę najcieńszą z historii, a w połowie mogę szczerze powiedzieć, że nie obchodzi mnie już żaden z bohaterów - nawet jeśli Skarsgård ma ładną pupę. Podejrzewam, że albo pokochasz, albo znienawidzisz ten film, na seansie byli ludzie, którzy się śmiali, inni wychodzili - ja byłem raczej po stronie tych drugich. Zdecydowanie nie ma potrzeby oglądania na dużym ekranie.