Skóra, w której żyję La piel que habito

Film jest dobry: jest napięty, intensywny, szokujący, dramatyczny, wciągający... ale jest również brutalny i dość nielogiczny, gdy zastanowimy się nad detalami.

Po utraceniu swojej żony w pożarze, utalentowany chirurg "Ledgard" (Antonio Banderas) pracował przez wiele lat nad rodzajem skóry, która może oparzenia! Po około tuzinie prób, może być na progu przełomu - ale jak mu się udało opracować ten przełomowy materiał? My, widzowie, nie jesteśmy jedynymi podejrzanymi i gdy jego koledzy naukowcy stają się coraz bardziej otwarcie sceptyczni, zaczynamy odkrywać trochę więcej tego, co robił przez te wszystkie lata, i to jest ten rodzaj zwrotu akcji, który naprawdę sprawia, że zaciskasz nogi! To jest kolejna z tych historii od Almodóvara, która jest naprawdę dość przerażająca - ale nie w jakimkolwiek histerycznym stylu; to jest niemal idealnie tempowany i coraz bardziej groźny opowieść, która stopniowo wypełnia się potężnym efektem przez Banderasa, który przekonująco balansuje obsesję i nerwicę. Nie ma tu wielu dialogów, wystarczająco, aby utrzymać rzecz wciągającą i naprawdę podobały mi się ostatnie piętnaście minut. Nie dla osób o słabych nerwach, powiedziałbym - ale świetne do oglądania.