Czas wojny War Horse

Zbyt długa historia konia w czasach I wojny światowej i jego związek z młodym Brytyjczykiem i kilkoma innymi postaciami na drodze.

Absolutnie rozumiem dlaczego _War Horse_ przyciągnął uwagę elity, ale osobiście nie znalazłem go satysfakcjonującym.

Długość jest większa, niż można by ją zmniejszyć. Ale to skromny, prosty film, który sprawia przyjemność. Dotyk Spielberga jest obecny. Historia ma dobrą szybkość i przepływ podróży. W końcu z niecierpliwością będziemy czekać na ich połączenie.

Ten film - a tak naprawdę cała opowieść "Wojenny koń" - to sentymentalnie naładowany źródło serendypitycznych wydarzeń, które wymagają od Ciebie zawieszenia jakiegokolwiek poczucia realizmu i po prostu pozwolenia swoim zmysłom, by same znalazły drogę przez kolejne 2½ godziny. Zaczynamy od aukcji, gdzie biedny farmer (Peter Mullen) kupuje młode źrebę. Miał kupić konia roboczego, aby pomóc orać ich niegościnną i kamienistą farmę. Zamiast tego znacznie za dużo przepłaca za rasowego konia wyścigowego ("Joey") - niezależnego i sportowego konia, który nigdy nie był jeżdżony, nie mówiąc już o ciągnięciu pługa dla życia! Syn gospodarstwa, "Albert" (Jeremy Irvine), postanawia spróbować zaprzyjaźnić się z koniem i tworzy trwałą więź. To, pomimo rozłączenia wymuszonego na nich przez okrucieństwa Wielkiej Wojny, które widzą "Joey" sprzedane Tomowi Hiddlestonowi, zanim zostanie schwytane przez Boszów, zaprzyjaźnione z młodą dziewczyną i jej dziadkiem, a ostatecznie wydobyte z rzezi na ziemi niczyjej przez rzadką i poruszającą współpracę w stylu dnia Bożego Narodzenia. Oczywiście, historia jest zmyślona, ale jest równie skuteczna. Historia konia ma swoją ciągłą nitkę, ale tak samo każda z osób, których dotyka jego życie. Okropieństwo wojny jest tutaj w dużej mierze obecne, tak jak i trwałe postanowienie Stevena Spielberga, aby jakoś uhumanizować nieludzkie - poprzez użycie konia jako aktora. Jest to również skuteczne, przynajmniej w większości przypadków. Irvine jest przystojny, czarujący i dobrze obsadzony, podobnie jak Toby Kebbell, który pojawia się ku końcowi. Produkcja jest najwyższej klasy, fotografia i efekty imponujące, a dialog orzeźwiająco pozwala efektom wizualnym zrobić większość pracy - inteligentne i potężne skrócenie oryginalnej pracy Petera Morpurgo. Naprawdę nie ma tu nic, czego by nie można było polubić. To wspaniałe kino na dużym ekranie w najlepszym wydaniu i naprawdę warto wybrać się do kina, jeśli masz okazję.