The Vast of Night The Vast of Night

Dorastałem oglądając Twilight Zone, The X-Files i przerażając moje dzieciństwo czytaniem książek o UFO i obcych, można powiedzieć, że mam słabość do dobrego opowiadania o tym, co jest nad nami na niebie. Zwiastun filmu The Vast of Night od Amazonu przyciągnął moją uwagę.

The Vast of Night (2020) jest duchowym następcą audycji Orsona Wellesa Wojna światów. Ten film rozumie sile słowa (jego bohaterami są nocny DJ i operator telefonu) i doskonale ją wykorzystuje, aby opowiedzieć fascynującą historię, która bardziej polega na wyobraźni widza niż na efektach wizualnych. To rzadki niskobudżetowy ($700 000) film science fiction, który nie stara się zatuszować swoich niedoskonałości technicznych warstwą tandetnego CGI, skupiając się zamiast tego na postaciach i dialogach. Ten film nie jest tani, ale ekonomiczny - surowy, wręcz austrycki; podejście 'mniej znaczy więcej', które czasami staje się 'nic nie jest lepsze'. Współautor/reżyser Andrew Patterson nie próbuje przekonać nas, że jego obcy są realni, ale też nie wystawia ich na nieodpowiedzialne spojrzenia; trzymając się lovecraftowskiej definicji strachu, Patterson mądrze czyni ich widocznymi właśnie przez ich nieobecność (tylko na samym końcu widzimy zarys statku kosmicznego, przekonujący ujęcie, nie tylko dlatego, że odbywa się pod osłoną nocy). The Vast of Night działa, ponieważ nie chodzi o fizyczną grozę wywołaną przez potwora z kosmosu, ale o psychologiczny terror nieznanego - o to, czego nie widzimy, ale czujemy, że jest tam, czające się w ciemności, obserwujące nas.

Powrót do przeszłości, do radiowych słuchowisk sprzed lat. Tytuł jest doskonały, ponieważ doskonale oddaje nastrój oglądania. W dzisiejszym świecie, który staje się jaśniejszy i bardziej połączony z satelitami wypełniającymi niebo, prawdziwa ciemność znika. Ten film przenosi nas w czasie, gdy kilka nietypowych zdarzeń może zmienić nasze całkowite spojrzenie na świat, gdy to, co uważamy za prawdziwe, już takie nie jest. Rzeczy takie jak ta nie powstają zbyt często, ale dzięki głodowi wojen streamingowych o treści mamy szczęście, że możemy to cieszyć. Ogólnie solidny pod każdym względem, ale bez niczego wyjątkowego; co jest plusem, ponieważ najbardziej pamiętam ten naprawdę wyjątkowy uczucie, z którym zostałem na końcu. To dobry film na ciche wieczory, gdy czujesz się pewnie i chcesz przypomnieć sobie, jak ogromna jest nieznane. Bądź w stanie poświęcić mu całą swoją uwagę, z słuchawkami lub dźwiękiem przestrzennym - zanurz się w nim. Jest to niepokojące w najlepszy możliwy sposób.