Jesteś tam, Boże? To ja, Margaret Are You There God? It's Me, Margaret.

Zaangażowana Abby Ryder Fortson jest tu w dobrej formie jako główna dziewczyna, która zostaje przeniesiona przez swoich rodziców do New Jersey przez rzekę Hudson. Teraz są szczęśliwą rodziną: mama "Barbara" (Rachel McAdams) i tata "Herb" (Benny Safdie), których od czasu do czasu wspiera jej ulubiona i psotna babcia "Sylvia" (Kathy Bates). Nowy dom, nowa szkoła, nowi przyjaciele i szybko się osiedlają. Dołącza do tajnego klubu z trzema innymi dziewczynami i teraz rozpoczyna się dość wzruszająca i zabawna historia o dojrzewaniu, gdy dziewczyny rywalizują między sobą o wszystko, począwszy od uroczego "Philipa" (Zack Brooks) aż po to, która z nich ma pierwszą miesiączkę lub nosi pierwszy biustonosz. Podejrzewam, że to może rezonować bardziej z dziewczynami niż chłopcami, ale to nie kompromituje jego potencji. Te dziewczyny odzwierciedlają zachowanie i postawy, które z pewnością można by znaleźć w większości szkół w każdym kraju. Wprowadzenie do jej rozmów z Bogiem (jej rodzice są niepraktykującymi Żydami i chrześcijanami, więc jej pozostawiono decyzję) na którym polega, aby uniknąć katastrofy, zdobyć chłopaka i wyrazić swoje frustracje, staje się bardziej zrozumiałe w miarę jak film postępuje. Jest trochę niechcianego melodramatu, ale Kathy Bates udaje się utrzymać to pod kontrolą z zbiorem krótkich, ale skutecznych wkładów i cała rzecz jest efektywnie utrzymywana na równym poziomie dzięki udanemu wysiłkowi McAdams. Tempo i pisanie są solidne z trafnymi spostrzeżeniami, a na końcu byłem tylko wdzięczny, że moje hormony dawno temu się poddały!

„Czy jesteś tam Boże? To ja, Małgorzata“ to jedna z pierwszych książek, które pamiętam, gdzie miałam wrażenie, że autor naprawdę rozumiał, jak to jest być mną. Ukochana książka Judy Blume była uważana za rytuał dla wielu młodych dziewcząt, a presja adaptacji dzieła na ekran musiała być ogromna dla scenarzystki i reżyserki Kelly Fremon Craig. Na szczęście film oddaje ducha źródłowego materiału, tworząc ponadczasową opowieść o dorastaniu, która ożywia klasyczną książkę.

Gdybym nie wiedział lepiej, pomyślałbym, że to sztuka Neila Simona. Ale nie jestem dziewczyną i w młodości czytałem Hardya Boys, nie Judy Blume. Film jest bardzo dobrze zrobiony. Abby Ryder Fortson robi niesamowitą robotę w głównej roli. Jest trochę zabawny i trochę wzruszający. I szkoda, że daję mu tylko 7, ale to po prostu nie moja bajka i nie widziałem niczego tak super kreatywnego, co zasługiwałoby na wyższą ocenę.

Gdybym nie wiedział lepiej, pomyślałbym, że to sztuka Neila Simona. Ale nie jestem dziewczyną i w młodości czytałem Hardy Boys, nie Judy Blume. Film jest bardzo dobrze zrobiony. Abby Ryder Fortson robi niesamowitą robotę w głównej roli. Jest trochę zabawny i trochę wzruszający. I nie chcę mu dać tylko 7, ale po prostu to nie jest moja bajka i nie widziałem nic tak super kreatywnego, co zasługiwałoby na wyższą ocenę.