Last Christmas Last Christmas

Jeśli lubisz czytać moje recenzje bez spoilerów, śledź mój blog @

Niektóre miłe chwile i podobała mi się obsada jak Emilia Clarke i Henry Golding, którzy mieli miłą chemię. Zwrot akcji wydawał się wymuszony, ale przypuszczam, że powinienem się tego spodziewać po słodkim filmie bożonarodzeniowym. Nie wiem, cieszyłem się z części tego głównie z powodu głównego obsady, choć wątpię, czy miałbym wielką ochotę obejrzeć to ponownie (czuje się też dziwnie oglądając taki film bożonarodzeniowy w lutym). **3.25/5**

Muszę przyznać, że jestem dość łagodnym oceniającym jeśli chodzi o filmy science fiction i komedie romantyczne. Jeśli dialog jest realistyczny i ostry, a fabuła nie uraża mojej inteligencji, jestem za. Na tej podstawie bardzo podobał mi się film Last Christmas i ze względu na dobrą grupę aktorów. Scenariusz został wspólnie napisany przez Emmę Thompson i jej małżonka Grega Wise'a. Postać Kate, która stopniowo z egoistycznego darmozjada przekształcała się w porządną osobę, była dość przekonująca. Historia rodziny jugosłowiańskiej i wpływy kulturowe wydawały mi się na początku dziwne i jakoś niezwiązane z fabułą, ale stopniowo zaczęły nabierać znaczenia jako istotny wątek poboczny w historii. Zakończenie, które ujawniło się w kulminacyjnym zwrocie akcji, dostrzegłem na kilometr, ale ponieważ piszę powieści w wolnym czasie, zazwyczaj zastanawiam się, dokąd historia zmierza, zamiast jedynie cieszyć się jej przebiegiem. Ten film może nie stać się corocznym świątecznym seansikiem dla mnie, ale na pewno obejrzę go ponownie w następne święta i dam mu szansę stać się sezonowym rytuałem.

To jest dość radosny mały film bożonarodzeniowy z ciekawym zwrotem akcji na końcu i delikatnym przypomnieniem, abyśmy w tym czasie roku rozważyli tych mniej szczęśliwych. Emilia Clarke wspaniale radzi sobie ze swoją rolą lekko autodestrukcyjnej skrzatki bardzo charyzmatycznie - chociaż scenariusz bywa nieco rozwlekły. Emma Thompson i Michelle Yeoh kradną sceny, a ścieżka dźwiękowa od Wham/George'a Michaela dodaje odrobinę nostalgii do wydarzeń. Bohater jest jednak trochę flegmatyczny. Przyjemny dla oka, ale wciąż trochę mokry koc. Powiedziawszy to, wygląda na to, że wszyscy dobrze się bawili podczas kręcenia tego filmu. W innym czasie roku prawdopodobnie nie poleciłbym go w kinie, ale na pewno sprawi uśmiech na twojej twarzy, więc daj mu szansę!