Wszystko wszędzie naraz Everything Everywhere All at Once

Wszystko Wszechobecne Wszędzie jest niewątpliwie jednym z najlepszych filmów roku, wreszcie umieszczając Daniela na mainstreamowym radarze. Przy tak niskim budżecie jest niemalże żenujące, że tak wiele drogich hollywoodzkich hitów nie może nawet sięgnąć pięt takiej wielkiej oryginalności, wyobraźni, ekscytacji i emocji. Michelle Yeoh prowadzi oddział w filmie, który również oddaje hołd ikonicznej karierze aktorki, która w wieku 59 lat towarzyszy fantastycznemu zespołowi kaskaderów w naprawdę absurdalnych walkach. Relacja matka-córka jako emocjonalne jądro historii podąża zaskakująco przewidywalną ścieżką i potrzebuje jeszcze kilku dialogów, aby dostarczyć jeszcze potężniejszy klimaks, ale wciąż wywołuje łzy i autentyczne poczucie troski o postacie. Technicznie wszystkie elementy są tak kreatywnie unikalne, że uzasadniają kliknięcie w „nigdy nie widziałeś niczego takiego”. Obejrzyj to w kinach!

Niesamowity film! Absolutna definicja tego, co musisz obejrzeć. 'Everything Everywhere All at Once' jest imponujący z każdego punktu widzenia. Słyszałem plotki o tym, że to świetny film, ale i tak udało mu się całkowicie przekroczyć moje oczekiwania. Ten film z 2022 roku ma świetną obsadę, fascynującą historię i niesamowitą stronę wizualną. Montaż i tempo są szczególnie genialne. Wszyscy aktorzy są fantastyczni, ale Michelle Yeoh nadal jest absolutnie najlepsza w tej roli. Co za występ! Mogę ją oglądać w tej roli w kółko. Nawiasem mówiąc, Ke Huy Quan (witaj z powrotem!) też jest niesamowity, podobnie jak Stephanie Hsu, James Hong i Jamie Lee Curtis. Wszyscy grają swoją rolę bardzo dobrze. Cały humor trafia, a niektóre części są naprawdę zabawne. Film potrafi pokazać niezwykle zabawną akcję obok bardzo znaczącego aspektu. W skrócie: EEAAO jest wybitny - musisz go zobaczyć, jeśli masz okazję!

Pokochałam zarówno Michelle Yeoh („Evelyn“) jak i Jamie Lee Curtis („Deirdre“) w tej zabawnej i surrealistycznej interpretacji najnowszego motywu multiversum, który trafił na ekrany kin. Pierwsza z nich to dama próbująca uporać się z problemami w swojej zamykającej się pralni, która musi stawić czoła gniewowi tej drugiej - wymagającej kontroli podatkowej IRS. Dodajmy do tego jej nieszczęśliwego męża „Waymonda” (Ke Huy Quan); jej ostatnio ujawnioną lesbijkę córkę „Joy” (Stephanie Hsu) i jej imperatorskiego i dezaprobatywnego ojca „Gong Gonga” (James Hong). Szczerze mówiąc, ta biedna kobieta nie ma końca problemów. Wtedy, nagle, pojawia się rozdarcie - i w najlepszej tradycji Lewisa Carrolla, „Evelyn” znajduje się nie tylko w jednej, ale w wielu rzeczywistościach, gdzie ma wszystko od supermocy do potrzeby uratowania świata przed istotami, które mogłyby trwale rozplątać wszystkie warstwy istnienia na Ziemi. Jest absolutnie niemożliwe adekwatnie ocenić fabułę - chwieje się, skręca, kołysze i błądzi po sklepie z bardzo mało linearnymi wskazówkami dla widza. To jest popis od Yeoh, dobrze zrealizowany i napisany - często dowcipny - który stawia tyle samo pytań, ile usilnie stara się ich uniknąć. Jest odpowiednio zatytułowany - i musisz mieć oczy (i mózg) na szerokim promieniu, aby w pełni skorzystać z tej uczty pozornie nonsensownych, ale często wzruszających serii ucieczek, które szukają tego, co mogłoby stanowić jakąkolwiek miarę zadowolenia z życia dla „Evelyn”. Gorąco polecam drugie oglądanie - ma jeszcze wiele do zaoferowania, gdy już dostroisz swoje zmysły po pierwszym razie, a duży ekran pokazuje świetne efekty wizualne, które nie narzucają się w tym filmie prowadzonym postaciami.

Bardzo pomysłowy film. Muszę to przyznać. Jednak moim zdaniem ten film nie jest tak dobry jak całe to zamieszanie. Tytuł sprawił, że wydawało mi się, że to wielowymiarowy film sci-fi, ale elementy sci-fi są tylko przybraniem do zasadniczej fabuły, która jest dość mdła. Może to było celem twórców filmu. Dla mnie to był po prostu dobry film 7/10.

Wszystko Wszędzie Wszystko na Raz to jeden z najlepszych filmów 2022 roku i może łatwo zmierzać w stronę zdobycia kilku Oscarów. To niesamowita podróż przez multiversy, aby odkryć coś niesamowitego, co może zmienić wasze istnienie. Rodzina Wangów wydaje się być szczęśliwa, ale gdy zaczniemy ich obserwować, odkryjemy fascynujące postacie z ich potrzebami, marzeniami i frustracjami. Evelyn, w środku kryzysu wieku średniego, musi nauczyć się radzić sobie ze swoimi lękami, obawami i rodziną. Z drugiej strony, jej bliscy muszą zrozumieć, jak radzić sobie z Evelyn, z ich potrzebami i jak ponownie przemyśleć życie razem. Wszystko to koliduje z trwającym kryzysem ich biznesu. Audytor IRS sprawia, że ich życie jest trudne między fakturami, długami i ryzykiem zamknięcia ich biznesu. Jakie są obawy Evelyn? Jaki jest jej związek z samą sobą, z córką, mężem i ojcem? A co to jest multiversum?

Ogólnie: niezrównane, dziwaczne arcydzieło kina, które podchodzi do multiversum w świeży, nowy, genialny sposób.

Interesujący pomysł na naprawdę multiversum szaleństwa, nie dla każdego, ale mi się to podobało. Ale wciąż chciałem więcej z multiversum, nadal relacje rodzinne sprawiają, że pomysł staje się bardziej lokalny, człowiek nie czuje skali tego, co się dzieje.

To dosłownie jest tylko MATRYCA (1999) dla internetowego pokolenia. Bada swoje tematy współczesnego nihilizmu w dość podobny sposób jak SORRY TO BOTHER YOU (2018) bada kapitalizm i podziały rasowe; poprzez abstrahowanie wad w ich tezie z intensywnym smakiem absurdalności, świetna rzecz. Na poziomie materiału jest nadal niesamowicie imponujące; moja głowa boli tylko przy myśleniu o byciu w pokoju montażowym tego filmu. Kinematografia jest zaskakująco spójna biorąc pod uwagę wręcz maniakalną jakość wizualną, którą historia wymaga, i udaje jej się konsekwentnie wyglądać świetnie. Design produkcji, oświetlenie, kostiumy, efekty wizualne, itp., są wszystkie wybitne i sprawiają przyjemność oglądanie. Wykonania są również fantastyczne! Główna obsada wszystko świetnie odegrała.

Miałem wrażenie, że film zbyt wiele 'kiwał' sobie na temat tego, jak przełomowy był. Dla mnie nie było tak i udało mi się przejść tylko przez 1/3. W ogóle nie polecam.

Uwielbiam to od początku do końca. Zawiera także kilka potężnych przesłań. Prawdopodobnie nie jest to arcydzieło, ale bardzo przyjemny film, o tym jestem pewien.

Wszystko Wszechobecne miało wysokie oczekiwania do spełnienia, niestety nie spełnia pięciogwiazdkowej oceny, którą oczekiwałem oglądając film. Nie ma nic fundamentalnie złego w filmie, był powierzchowny wątek z złożonymi tematami, które jakoś równoważą szalony świat multiversum z intymną relacją między matką a córką. Występy były świetne. Ke Huy Quan był niesamowity i jednym z największych punktów filmu. Jego zmiana z nieświadomego męża na wojownika z wielu wymiarów sprawiła, że histerycznie się śmiałem. Pomimo moich problemów z brakiem emocjonalnego zaangażowania w fabułę, akcja naprawdę podnosi ten film jako całość. Jest coś fascynującego w 60-letnich kobietach wykonujących niesamowicie złożone kung fu przeciwko sobie. Brutalność jest doskonała i niezwykle przyjemna do oglądania. Kolejną warstwą akcji są działania, które muszą podjąć nasze postacie, aby sięgnąć po swoje wielowymiarowe ja. Są to szalone, wulgarnie i jedne z najbardziej szokujących rzeczy, jakie widziałem na ekranie.

„Wszędzie we wszystkim zawsze“ to radość doświadczenia. Rodzina, której działalność jest obecnie badana pod kątem oszustw podatkowych, zostaje wtrącona do królestwa multiversum, aby uratować samą istotę istnienia. Jamie Lee Curtis to śledczy postawiony przed zadaniem uzyskania odpowiedzi na wątpliwe odliczenia podatkowe, podczas gdy Michelle Yeoh (Evelyn Wang) ma za zadanie dostarczyć te odpowiedzi, będąc rozproszoną przez swojego męża Waymonda (Ke Huy Quan), który skacze z wszechświata do wszechświata. Co następuje, to wypełniona zabawą, emocjonalna przygoda SCI FI, która trzyma widzów w niepewności co do możliwych wyników. Występy czterech głównych aktorów, którzy balansują z bardzo różnymi charakteryzacjami członków rodziny, są wspaniałe. Jednak wyróżniające się występy są zarówno od Michelle Yeoh, jak i Ke Huy Quan, którzy nie tylko prezentują swoje umiejętności sztuk walki, ale także podkreślają swoje fantastyczne poczucie humoru, gdy przechodzą między różnymi wersjami swoich postaci w każdym odwiedzanym wszechświecie. Optymizm i miłość, którą wykazują centralne postaci względem siebie nawzajem, jak i do innych, kontrastują tak dobrze z zimnym, obojętnym multiversum. To, co osiąga „Wszędzie we wszystkim zawsze“, sprawia, że film dostarcza czegoś tak wyjątkowego, że zapewnia, że pozostanie on w pamięci widzów na długo po zakończeniu.

Przeciętny odcinek Ricka i Morty'ego.

Dzięki dobrej grze aktorskiej, reżyserii i montażowi, ‘Everything Everywhere All at Once’ udaje się opowiedzieć swoją skomplikowaną koncepcję multiversum dość spójnie, chociaż trochę straciłem zainteresowanie fabułą około 30 minut przed końcem. Ogólnie jednak było to bardzo przyjemne, z odniesieniami do ‘2001: Odyseja kosmiczna’ i ‘Ratatouille’, oraz z zaskakująco cichą i zabawną sceną rozmawiających kamieni.

Wszystko jest fałszywe.

Chiński imigrant żyje w Ameryce i wyrusza do szalonej i dziwacznej przygody w wielu wszechświatach. Ten film powinien być nazwany multiversum szaleństwa. Rzeczy, które zostały napisane w 'Doktorze Szalonym 2', widziałem w tym filmie pod względem światów, postaci i dziwnych rzeczy, które się dzieją. Krytycy wyrazili swoje podziwienie dla tego filmu i zdobył podziw wielu, ale z mojego punktu widzenia tak, było przyjemne, ale długość filmu była dla mnie nieprzyjemna i zbyt długa. W filmie jest dobra wiadomość, która jest atmosferą zawierającą pośpiech o sobie samym i jak jesteśmy ważni w tym wszechświecie, jednocześnie odkrywasz, że nie jesteś ważny w tym wszechświecie. W filmie jest silny czynnik emocjonalny, którym jest historia matki z córką i miłość rodziny, ale film czasami podążał nieoczekiwanymi ścieżkami komediowymi i był dotknięty czynnikiem emocjonalnym. Jednocześnie są rzeczy, które mają być śmieszne i naprawdę rozśmieszyły wielu widzów filmu, ale jednocześnie widzisz, że niektóre sceny komediowe były obrzydliwe i przyprawiające o mdłości. Film jest wyjątkowy i jest to jeden z najlepszych dobrych filmów, jakie zobaczysz w 2022 roku, ale jednocześnie film potrzebował lepszego balansu pod względem komedii i dramatu w taki sposób, żeby to można było podsumować podobnie jak film Matrix, który jest osobą, która może wejść do innego świata poprzez swoje myśli. Tutaj widzisz, że pomysł jest podobny, ale w wielu wszechświatach, i widzisz te różne wszechświaty i widzisz te opcje. Ten film zmusza cię do myślenia o swoich osobistych decyzjach i sprawia, że myślisz, że są ludzie tacy jak ty, ale w innych wszechświatach podjęli decyzje, które cię dotknęły. Tutaj ten pomysł jest kreatywny, ale to, co mi przeszkadzało, to komediowe sytuacje w niewłaściwym czasie. Są tu sceny emocjonalne, które były poruszające. Wspaniałe sceny dialogowe, ale zniszczone przez komedię, ponieważ czasami film przypomina mi filmy Marvela. Kinematografia, montaż i muzyka były wspaniałe, co było istotnym czynnikiem w historii filmu. Scena z kamieniami była przyciągająca, wspaniała, głęboka i wzruszająca, ale jednocześnie reżyser zdecydował się pokazać tę historię i jak użył nieco obrzydliwych narzędzi komediowych. Dla mnie to było coś, co było nieodpowiednie i niewłaściwe. Tak, wiem, że ten film ma amerykańskie agendy, i to jest duża część, która przyczyniła się do tego, że otrzymał bardzo wysokie i fantastyczne oceny, ale ogólnie są rzeczy, które mi się podobały w filmie i rzeczy, których mi się nie podobały.

Pod względem tematycznym ten film ma coś do zastanowienia. Niestety metafora użyta do zbadania tematu jest skonstruowana w niechlujny sposób, który rozpada się pod jakąkolwiek analizą. Dobrze wykonane sekwencje akcji są nieistotne dla rozwoju tematu i służą tylko do oznaczenia czasu między kawałkami dramatu postaci rozrzuconymi po filmie.

Wspaniale antynihilistyczny i brutalnie dobrze zrealizowany film, z obsadą głęboko zaangażowanych aktorów i obłąkańczą historią.

Żałosne bełkoty, zbyt długie i bez sensu. Gdyby ten film nie był tak przeinwestowany i przereklamowany, uznałbym go po prostu za przeciętny. Ale ponieważ jest tak przeinwestowany i przereklamowany, zaczynam go nienawidzić. Główne powody, dla których film dla mnie zawiodł, to brak emocjonalnego połączenia między widzem a tym, co dzieje się na ekranie, oraz brak sympatycznych postaci. Wszyscy bohaterowie to jedynie egoiści i dupki, walczący za chaos, ponieważ są niezdolni nic naprawić. Moje główne problemy to fakt, że po prostu nie zależało mi na tym, co się dzieje w filmie, i że nie byłem w stanie nawiązać emocjonalnego połączenia z postaciami. Jeśli uważasz, że pytanie, jakie byłyby twoje życie, gdybyś miał kiełbasy zamiast palców, jest głębokim i filozoficznym pytaniem, ten film jest dla ciebie. Ale jeśli uważasz, że takie pytanie jest po prostu głupie i przestało być śmieszne od 8 roku życia, może lepiej unikaj tracenia czasu i pieniędzy na ten film. Mimo to film ma kilka pozytywnych cech, dlatego dałem mu 4/10. Są to: kinematografia nie jest zła, wartość produkcji nie jest zła, niektóre występy aktorskie nie były takie złe, jeśli spojrzysz poza bałagan, z którym musieli pracować aktorzy, film ma kilka zabawnych momentów. Ale na koniec dnia film nie zainteresował mnie i był dla mnie tylko stertą bełkotu.