Deadpool & Wolverine Deadpool & Wolverine

Fabuła nie jest zbyt skomplikowana, a złoczyńcy nie byli zbyt wielcy. Ale to była dobra zabawa z niesamowitymi cameo i scenami walki.

Jego historia może nie być najmocniejsza, ale komedia sprawia, że <em>'Deadpool & Wolverine'</em> to doskonałe widowisko! Są tam kilka najlepszych gagów, zwłaszcza te związane z niedawnymi zmianami poza ekranem dla alter ego Wade'a Wilsona. Jak można się spodziewać od Ryana Reynoldsa w tej roli, żarty są obfite i prawie nie ma czasu na zareagowanie na jeden, zanim pojawi się następny. Czasami to może nie działać tak dobrze, np. w przypadku <em>'Deadpool 2'</em>, ale tutaj humor jest wykonany doskonale. Sam Reynolds jest jakościowy, to typowy Ryan Reynolds jako Deadpool. Miło jest zobaczyć Hugh Jackmana z powrotem jako Wolverine, choć gra drugie skrzypce wobec innej tytułowej postaci, nadal trzyma się, jak można się spodziewać. Emma Corrin z kolei wchodzi do MCU z doskonałym występem. Jak zauważono na początku, myślę, że fabuła mogłaby być lepsza - ale nie w negatywny sposób. To, co jest przedstawione, nadal jest rozrywkowe do oglądania, po prostu niekoniecznie na tym samym poziomie co elementy komediowe. Zabawne widowisko, mimo wszystko. Czy podoba mi się bardziej niż oryginalny film z 2016 roku? Myślę, że tak, choć tylko nieznacznie.

_Deadpool & Wolverine_ to najlepsze, co MCU zaprezentowało od Strażników Galaktyki część 3. To dwie godziny fan service'u komiksowego i dostarcza rozrywkowych niespodzianek, nostalgicznych powrotów, pamiętnych sekwencji akcji i wartościowych występów.

W branży filmowej niestety może pojawić się problem zbyt częstego korzystania z utartych schematów, a ten najnowszy dodatek do jednej z lepszych kinowych franczyz zdaje się to potwierdzać. Poprzednicy tego dodatku (2016, 2018) zdecydowanie wyróżniali się spośród typowych filmów o superbohaterach swoim szokującym humorem, komicznymi gagami i nieustępliwym, buntowniczym podejściem. Tym razem jednak najnowsze dzieło reżysera Shawna Levya jest raczej trafiono-zatopiono, z często niespójnym scenariuszem, który wydaje się być sklejony z kolekcji pozostałych części, z których niektóre działają, a niektóre nie. Przypuszczam, że to nie jest zaskakujące dla scenariusza napisanego przez czterech różnych autorów, co skłania mnie do zastanowienia się, ile zgody było podczas kompilowania gotowego produktu. Ponadto ten film wydaje się być przeznaczony do połączenia franczyzy Deadpool z franczyzą X-Men, intrygujący pomysł, który niestety jest raczej niezgrabnie wykonany (jak to często bywało w przypadku wielu innych niedawnych połączeń we Wszechświecie Marvela). I jeśli tego było mało, to to wydanie zbyt mało uwagi poświęca barwnemu obsadzeniu postaci drugoplanowych, które uczyniły filmy z Deadpool tak zabawnymi, oryginalnymi i przyjemnymi, ograniczając je do roli epizodycznych woli na rzecz pojawienia się wielu innych postaci z MCU (niektóre z nich niezwykle nieznane, z resztą), próbując tak ugruntować krzyżowanie franczyz. Powoduje to niezręczne momenty narracyjne, szczególnie dla widzów, którzy mogą nie być zaznajomieni z tymi mniej znanymi postaciami, niektóre z nich zaczerpnięte z materiałów źródłowych Marvela niezwiązanych z ofertą na dużym ekranie. Na korzyść filmu należy zauważyć kolejny znakomity występ Ryana Reynoldsa jako niekonwencjonalnego protagonisty, a także wiele zabawnych momentów (niewątpliwie najmocniejsza strona franczyzy), w tym wiele bezpośrednich, ostrych uwag odnoszących się do wydarzeń poza ekranem związanych ze studiami, które wyprodukowały te filmy, oraz aktorami, którzy w nich wystąpili. Pomimo tych zalet jednak jest to produkcja, która niestety rozmyła elementy, które najlepiej działały, na rzecz ogólnego programu, który po prostu nie służy temu filmowi ani serii szczególnie dobrze. Twórcy lepiej by postąpili dla siebie i widzów, trzymając się tego, co działa, i podstaw dobrego opowiadania historii, zamiast siłować się na kwestię dla przyszłych produkcji, które mogą lub nie sprawdzać się w długoterminowej perspektywie. To zauważalne pogorszenie jakości wielu najnowszych wydań Wszechświata Marvela, i naprawdę nie chciałbym, aby ta franczyza spotkała podobny los.

Bardzo fajne doświadczenie, być może jedno z najlepszych, jakie miałem w kinie. Nie mogłem sobie życzyć lepszego zakończenia 24-letniej serii.

Koncepcja "Deadpoola" jest teraz całkowicie zanurzona w wielowymiarowym świecie Marvela i naprawdę bałem się o dobrego "Dead". Więcej tego samego? No tak naprawdę nie. Ryan Reynolds powrócił bardziej do czasami dość wulgarnego humoru pierwszego filmu (2016) i pozwolił temu trequelowi skupić się bardziej na osobowości tego nieuporządkowanego, nieśmiertelnego superbohatera, gdy próbuje wskrzesić niedawno zmarłego "Wolverine/Logana" (Hugh Jackman), aby mógł uratować swoją linię czasową przed wymazaniem. Aby to osiągnąć i pokonać komicznie groźnego "Paradoxu" (Matthew Macfadyen), musi zmierzyć się z „Cassandra Novą“ (Emma Corrin) - która jest długo odseparowaną bliźniaczką „Xaviera“, który panuje nad pustką. Jest to terytorium w stylu „Mad Maxa“, do którego przez lata zostali umieszczeni wszyscy niepożądani przez „Paradox“ i jego organizację. Na początku między naszymi dwoma bohaterami nie ma wielkiej miłości. Arogancki mężczyzna w czerwonym lycra nie imponuje swojemu nowemu, upitymu i obwinionemu towarzyszowi, ale szybko udaje im się zharmonizować swoje priorytety, a potem - no tak, możesz się domyślić reszty. W rzeczywistości, nic w tym nie jest nawet trochę nieprzewidywalne, ale to, co robi, jest to, że głośno i dumnie to wie. Nie próbuje odkryć koła na nowo, udaje mu się wskazać, że wszystkie te wielowymiarowe filmy, które po prostu dostosowują kontinuum czasoprzestrzenne, aby dostarczyć nowe otoczenie dla tych samych starych historii i postaci, muszą się zatrzymać, zanim my (publiczność) nie znudzimy się ich powtarzalnymi cyklami walki i nijakimi fabułami. Być może Reynolds trochę przesadza z ordynarnością, ale wciąż są tu wiele ironicznych komentarzy o przemyśle, lokowaniu produktów i mnóstwie filmów (i aktorów), którzy go poprzedzili i dostarczali to samo. Nie zapomniał nas również zabawić - są tu liczne sceny akcji i miła chemia między dwoma aktorami, którzy wyraźnie są na tej samej, odpowiednio sarkastycznej stronie przez dwie godziny, które zawierają również kilka zabawnych cameo od panów Evans, Snipes, Cavill, Favreau i Tatuma, aby to było w ruchu z iskrą ducha. Jest to niezbędne na dużym ekranie, wiele wysiłku włożono w produkcję, która nie zadziała tak dobrze w telewizji, i ja się tym cieszyłem.

Deadpool i Wolverine to film, który naprawdę uważam, że Marvel Cinematic Universe (MCU) potrzebował od dłuższego czasu. Po latach mniej udanych odsłon ten film jest jak powiew świeżego powietrza. Ryan Reynolds, Hugh Jackman i reżyser Shawn Levy podchodzili do tego projektu z troską i głębokim zrozumieniem tego, czego fani pragną. Film wydaje się stworzony przez fanów dla fanów, zwłaszcza tych, którzy byli zniechęceni ostatnimi fazami MCU.

Satysfakcjonujący i 100% serwis dla fanów. Hugh Jackman nadal jest niesamowity jako Wolverine i daje z siebie wszystko, razem z Ryanem Reynoldsem, obaj okazują pasję do postaci. Mimo to, podobnie jak Deadpool 2, nie jestem pewien, czy mam dużą ochotę wrócić wkrótce. **3,5/5**

Właśnie obejrzałem Deadpoola i Wolverina i wow, to było absolutnie rewelacyjne! Ryan Reynolds i Hugh Jackman mają niesamowitą chemię, która sprawia, że cały film działa. Niegrzeczny humor Deadpoola i surowa powaga Wolverina doskonale się uzupełniają. Film jest pełen zabawnych dowcipów, epickich sekwencji akcji i tak wielu jajek wielkanocnych, że fani komiksów będą zachwyceni.

Tylko dla oddanych fanów Marvela. Film pełen jest fan service'u i niekończących się żartów, ale nie potrafi przekazać emocjonalnej głębi. Fabuła i postacie nie przekonają bez użycia marki Marvela.

Definicja zabawy

Wczoraj wieczorem poszedłem obejrzeć Deadpoola i Wolverina i było orzeźwiająco zobaczyć Ryana Reynoldsa, który robi wszystkie te zabawne żarty na ekranie jako Deadpool. Było dużo wzmianek o Marvelu, żartów o firmach produkcyjnych i o ekipie produkcyjnej/obsadzie (statyści itp). Jako ktoś, kto pasjonuje się tą branżą i jest bardzo aktywny w biznesie, ten film jest moim zdaniem wielkim sukcesem. Podobało mi się, że zobaczyliśmy Jona Favreaua jako Happy Hogana na początku filmu, szkoda tylko, że nie dostaliśmy małego występu Tony'ego Starka (RDJ), ale hey, w końcu to nie jest jego film (RIP Iron Man).

Wreszcie nadszedł moment, na który niecierpliwie czekałem - nowy film z Deadpoolem i Wolverine'em! Jestem podekscytowany, że mogę podzielić się swoimi myślami, nie ujawniając żadnych spoilerów, więc przygotuj się na dość łagodną recenzję, aby zachować niespodziankę dla wszystkich.

Nie jest tak zabawny jak Deadpool 1 & 2, spodziewałem się czegoś niesamowitego ze względu na recenzje, które czytałem i hype w mediach społecznościowych. Walki uratowały film.

Osobiście bardzo mi się podobało. Był to świeży powiew po niedawnych klapach filmów Marvela. Fabuła była trochę chaotyczna, ale ogólnie świetny film. Nostalgia i list miłosny dla filmów Foxa/przed MCU były miłym akcentem.

Jeżeli podobały ci się filmy z wczesnych lat 2000. z Fox Marvel Universe, na pewno docenisz ten film. Mnóstwo nawiązań i cameo zmieszanych z nowoczesnymi odniesieniami i nawet odniesieniami do prawdziwych życiorysów aktorów i aktorek. Dialog jest pełen tego wszystkiego i następuje szybko po sobie, więc słuchaj uważnie. Jest też mnóstwo przekleństw i krwawej przemocy, więc bądź tego świadomy. O ile nie jesteś zbyt wrażliwy, powinien to być świetny film.

Nienawidzę krwi w dużych filmach o dużym budżecie. Wygląda to tak karykaturalnie i tandetnie. Czyżbym nienawidził krwi w tym filmie. Rzeczy są zabawne i cokolwiek. Dobra współpraca. Zbyt długi, bąbelku.

Było to zabawne, ale trochę za bardzo „marvelowe“. Pierwsze dwa podobały mi się znacznie bardziej.

Deadpool & Wolverine: Spełniony komiksowy sen