Ekspres Polarny The Polar Express

Kilka dzieci z przerażającymi martwymi oczami odbywa oniryczną podróż na Biegun Północny w filmie Ekspres Polarowy

Niezależnie od tego, ile razy to oglądam, zawsze doprowadza mnie to do łez!

Oglądanie filmu The Polar Express nie jest dla mnie coroczną imprezą, ale wierzę, że widziałem go trzy razy i nie sprzeciwiłbym się pomysłowi ponownego obejrzenia go. Czuję do niego pewną więź z dziwnego powodu: moja żona i ja dobrowolnie zapisaliśmy się na okres świąteczny, aby być skrzatami, którzy podawali kakao i tańczyli podczas rzeczywistej wąskotorowej przejażdżki pociągiem Polar Express, gdy mieszkaliśmy w Maine. (Choć mogę ci zapewnić, że nasze tańce nie były tak akrobatyczne, jak te, które widzisz w tym filmie.)

Młody mężczyzna jest bardzo podekscytowany, gdy udaje się spać w Wigilię. Jego sen jest jednak zakłócony, gdy jego dom zaczyna się trząść. Pędzi do okna, gdzie widzi przybycie wielkiego pociągu, który szybko dowiaduje się, że zmierza na Biegun Północny. Bezpiecznie na pokładzie spotyka inne dzieci i przygoda woła, gdy dowiadują się, że jedno dziecko spotka samego Mikołaja zanim wyruszy na swoje globalne dostawy! Nie polubiłem tego filmu. Znalazłem dość ostre, liniowe, animacje twarzy trochę sterylne i jest za dużo gadania i za mało się dzieje. Mogę pogonić za biletem raz, ale po pewnym czasie stało się to nieco lepsze niż niezgrabne połączenie dla dość epizodycznej natury narracji. Jestem pewien, że pod względem technicznym to arcydzieło CGI i interakcji człowieka, ale jakoś wszystko sprawiło, że czułem, że tandetny sentyment przytłoczył to wszystko swoimi przesłaniami o pracy zespołowej i duchu Bożego Narodzenia, które zostały dobrze i naprawdę przesadzone. Alan Silvestri dostarczył miłą ścieżkę dźwiękową, a gdy sceny animacji skupiają się na rzeczywistym pociągu, to trochę ożywa, ale przepraszam - w większości nie byłem przekonany.