Wilk na 100% 100% Wolf

Jasny podtekst zarówno w książce, jak i filmie, polega na akceptowaniu tego, co nas wyróżnia, na celebrowaniu jednostki...

Freddy jest najmłodszym członkiem watahy wilkołaków. Podczas dnia są po prostu zwykłymi ludźmi - ale wystawieni na promień księżycowego światła zmieniają się w przerażające wielkie wilkołaki. Tylko, że gdy młodzieniec bierze udział w swojej pierwszej ceremonii, pojawia się jako pewne rozczarowanie. Przemienił się w perfekcyjnie uczesane pudelka. Jest zawstydzony, zakłopotany, rozczarowany i gdy jego wódz watahy znika po misji, uważany jest za nieodpowiedniego na jego następcę. Uważa jednak, że wie, jak naprawić rzeczy. Uważa, że źródłem jego problemów jest teraz brakujący kamień księżycowy i przysięga go odzyskać ze swoim zagubionym ojcem i naprawić sprawy. To, co teraz następuje, jest trochę przewidywalne, ale charakteryzacje są dość angażujące, a jest tu sporo akcji. W typowo australijski sposób dość dosadnie odrzuca stereotypy i uprzedzenia, oferując nam żywą i rozrywkową animację. Tak, może być o dwadzieścia minut za długa, ale kończy się dobrze i jako przeciwieństwo do dużo większych budżetów Disney / Pixar dowodzi, że wyobraźnia i poczucie zabawy mogą nadal przeważyć, nawet jeśli wygląd rzeczy nie jest koniecznie najlepszy (postacie były dla mnie trochę zbyt kanciaste). Czasami groźne, czasami psotne - ale zwykle zabawne. Daj jej szansę.