Pralnia The Laundromat

Pamiętacie Panama Papers? Te przecieki dokumentów, które szczegółowo opisywały, jak różne osoby i firmy stworzyły firmy off-shore, aby uniknąć zapłacenia miliardów, jeśli nie bilionów, podatków na całym świecie? Nie? Nie jestem zaskoczony. To była ogromna historia, która wydawała się być tylko chwilowym zainteresowaniem, a wiele osób zapomniało o niej po zakończeniu relacji, ponieważ prawdopodobnie korporacje zarządzające mediami próbowały to zatuszować. Ale ci ludzie nie zapomnieli.

W ogóle się nie podobało, a jednak dziwnie ciągle o tym rozmyślam i uważam, że jest lepsze, niż miało prawo być. To wszystko dzięki obsadzie <em>'The Laundromat'</em>. Meryl Streep (Ellen), Gary Oldman (Mossack) i Antonio Banderas (Fonseca) są głównymi powodami, dla których nie oceniam tego filmu niższą oceną. Zapobiegają temu, aby było irytujące do oglądania. Poza nimi w filmie występują także Jeffrey Wright, David Schwimmer i Nonso Anozie - a nawet Sharon Stone i James Cromwell. Po prostu nie podobał mi się sposób, w jaki postanowili przedstawić wszystko, doceniam to, co chcieli osiągnąć, ale po prostu to dla mnie nie zadziałało. To zdecydowanie jedna z tych rzeczy, która zależy od widza - jestem pewien, że wielu uważa to za dobre. Komedia jest wyjątkowo brakująca, przynajmniej według moich gustów. Chociaż chwaliłem samego Oldmana i Banderasa, ich postacie uważałem za szczególnie irytujące - to samo dotyczy zakończenia. Wydaje się, że zasługuje na niższą ocenę i mimo to... Hojne 5*.