Jojo Rabbit Jojo Rabbit

Taika Waititi swoim wykorzystaniem muzyki i zdolnością znajdowania humoru i serca nawet w najciemniejszych chwilach stworzył niezapomnianą historię, która daje moc prześladowanym i nadzieję zagubionym. 'Jojo Rabbit' sprawi, że będziesz płakać ze śmiechu, płakać z emocjonalnego bólu i płakać z nadzieją. Jest po prostu oszałamiający we wszystkich swoich aspektach, i naprawdę niezwykłym i niespodziewanym filmem.

Udało się jakoś być jednym z najbardziej surowych i konfrontacyjnych spojrzeń na różne aspekty II wojny światowej, a jednocześnie często naprawdę bardzo zabawny. Nie jestem pewien, czy to naprawdę jest coś, co powinieneś robić... Ale Taika zrobił to i ja to pokochałem.

Zabawny, lekki i uroczy, Jojo Rabbit to czarujące, czasem poetyckie, świętowanie przyjaźni, romansu i pokoju, a wesoła oda naszej zdolności i odwadze do ratowania i miłości poza granicami.

Zabawna satyra polityczna, która nie boi się być poważna. Żyjemy w niebezpiecznych czasach. W tej erze regresji politycznej, rasistów, ksenofobów, neonazistów, suprematystów białych, separatystów białych i faszystów, kiedyś ograniczonych do peryferii cywilizowanej społeczeństwa, wrócili do kulturowego mainstreamu, głosząc nienawiść i nietolerancję pod przykrywką takich terminów jak „nacjonalizm” i „patriotyzm”. Tymczasem politycy akceptują takie grupy, nie robiąc absolutnie nic, aby ich ograniczyć, i odmawiając ich potępienia („bardzo fajni ludzie po obu stronach” i tak dalej). Partie polityczne skrajnej prawicy zyskały niepokojące przyczółki w licznych krajach europejskich, stawiając na populistyczne platformy islamofobii i antyimigracyjne, grając na obawach ludzi przed Innym, wykorzystując brak faktów w dyskursie społeczno-politycznym, handlując dezinformacjami (i im mniej powiedziane o obecnych administracjach w USA i Wielkiej Brytanii, tym lepiej). Wzrasta polityczna wściekłość antyestablishmentowa, gdy tłumy ludzi odrzucają tradycyjny centrystyzm; pomyśl o Brexicie, wyborze Donalda Trumpa, Movimento 5 Stelle we Włoszech, Alternative für Deutschland w Niemczech. Uczony i antropolodzy socjokulturowi twierdzą, że nienawistne prawicowe ideologie są obecnie bardziej zatwierdzone niż kiedykolwiek od czasów faszyzmu we Włoszech w 1922 roku i w Hiszpanii w 1936 roku. I najlepiej znany przykład tego rodzaju faszystowskiego myślenia, oczywiście, to Trzecia Rzesza w Niemczech, począwszy od nadejścia Adolfa Hitlera do władzy w 1933 roku.

Twoja matka mnie przyjęła. Jest miła. Traktuje mnie jak osobę. Taika Waititi ma ostatnio świetną passę i słusznie, bo ma wspaniałe komediowe spojrzenie. 'Jojo Rabbit' to satyra na II wojnę światową, która jest zarówno zabawna, jak i zaskakująco tragiczna. Radość, przerażenie, miłość, nienawiść - wszystko w jednym filmie. Waititi wie, jak daleko można posunąć żart i jak humor może rzucać światło na brzydkie problemy. Nowicjusze Roman Griffin Davis i Thomasin McKenzie stają się gwiazdami tego obszernego zespołu. Ich poczucie humoru, zakres emocjonalny i ogólne występy są imponujące. Archie Yates jest jak urocza dziecięca wersja Nicka Frosta. Mówiąc o wielkich gwiazdach, Scarlett Johansson ma fantastyczny rok i ponownie dostarcza wspaniałego występu. Sam Rockwell jest niesamowity w praktycznie wszystkim, w czym gra, i tutaj nie jest inaczej. Rockwell jako ukryty homoseksualny nazista jest histeryczny, a jednak znaczący, gdy się nad tym głębiej zastanowić. Najmocniejszym punktem obsady musi być Rebel Wilson. Naprawdę nie kupiłem jej jako tej postaci. Myślałem, że po prostu wykonuje swoje zwyczajne komediowe cechy jak w każdym innym filmie, których nie jestem fanem. Ogólna ocena: Pomimo krytyki, miałem absolutną ekstazę. Uroczy i bardzo ekspresyjny. Cieszę się, że istnieje taki film.

Taika Waititi dostarcza jeden z tych filmów, które absolutnie uwielbiam z dokładnie tych samych powodów, z których niektórzy ludzie głęboko go nienawidzą. Jego doskonała równowaga między komedią a dramatem wojennym sprawia, że Jojo Rabbit jest przemyślanym, ale jednocześnie zabawnym przedstawieniem tego, jak absurdalni byli zwolennicy Hitlera. Roman Griffin Davis oferuje jeden z najlepszych młodych występów tysiąclecia, a reszta obsady jest perfekcyjna. Jest dużo śmiechu, ale także dużo serca. Niemniej jednak, bądź ostrzeżony: jeśli łatwo się obrażasz, ten film nie jest dla ciebie. Bądź otwarty na myślenie albo nie idź.

Pierwsze 35-40 minut uważałem za dość nudne i mało śmieszne, jednak reszta naprawdę połączyła film i sprawiła, że pierwsza część stała się bardziej sensowna, co Waititi robił. Kilka miłych momentów z Davisem i McKenzie, chociaż nie mogę powiedzieć, że się w to zakochałem, ale i tak cieszę się, że to obejrzałem. **3,5/5**

Gdzie ten film mógł nie trafić w gusta niektórych osób, to jego komedia, o ile widzowie oczekują pewnej głębi humoru w filmach Waititiego. Niemniej jednak _Jojo Rabbit_ jest niezwykle uroczy, zwłaszcza dzięki niewinnemu przedstawieniu tytułowej postaci przez aktora Romana Griffina Davisa. Jego poruszające zakończenie - ostatnia scena, którą odtwarzałem około 5 razy - wywołała uśmiech na mojej twarzy. Podobnie jak dołączony cytat od Rilke film zamyka jako olbrzymie dzieło sztuki.

**Jojo Rabbit** jest dziki. Rozgrzewający serce, ale i łamiący serce. Śmieszny do łez, a zarazem dreszczowy. Ten film jest szalenie dobry i obłędnie niesamowity. Proszę, nie czuj się winny za śmiech, po prostu ciesz się przedstawieniem.

Prawie czuję się winny, że mi się to nie podobało bardziej.

Nie jestem fanem dzieci w filmach, więc podszedłem do tego z więcej niż odrobiną obawy. No, możesz mnie zestrzelić - Roman Griffin Davis jest świetny, po prostu świetny. Czy 11-latek może dostać nominację do Oscara? Historia jest dość surrealistyczna; młody Hitlerjugend (młodzież nazistowska) odkrywa, że jego matka ukrywa młodą żydowską dziewczynę pod dachem ich domu. Co powinien zrobić? Ma Taikę Waititi (alias Hitlera) w głowie, który głosi mu nazistowską aryjską filozofię, podczas gdy jego własna ludzkość (i ciekawość) prowadzi go gdzie indziej. Scarlett Johansson oraz nieco seksualnie niejednoznaczne zestawienie Sama Rockwella i Alfie'go Allena są świetni w utrzymaniu całej historii, która jest zabawna i pomysłowa od początku do końca. Szczególne wyróżnienia dla Archiego Yatesa jako jego kolegi "Yorki" i coacha aktorskiego Rachel House, która wykonała wspaniałą pracę.

Dla tych, którzy lubią satyryczne filmy, ten film jest obowiązkowy. Obejrzałem ten film kilka miesięcy temu, ale z jakiegoś powodu nie pamiętałem, żeby napisać o nim dopóki teraz. W każdym razie jest to jeden z tych filmów, które chciałem zobaczyć ponownie, ponieważ jest naprawdę dobry. To satyra (ci, którzy są politycznie poprawni, mogą teraz opuścić pokój i oszczędzić swoje zdrowie), w której śledzimy podróż młodego Niemca, który jest członkiem Hitlerjugend. Jest on prawdziwym fanatykiem nazizmu i ma Hitlera jako swojego wyimaginowanego przyjaciela, dlatego jest zszokowany, gdy odkrywa żydowską dziewczynę w wyściółce dachu swojego domu: matka chłopca, w tajemnicy, jest członkiem ruchu oporu i pomaga Żydom.