To nie wypanda Turning Red

Geniusze cyfrowej animacji z Pixara wracają z "Turning Red" i oznacza to odstępstwo od studia znanej z serii "Toy Story" i "Cars". Akcja toczy się w Toronto lat 90. i skupia się na Mei (Rosalie Chiang), 8. roczną dziewczynkę, która uważa się za dorosłą osobę w wieku 13 lat. Po traumatycznym dniu Mei budzi się w postaci dużego czerwonego pandy, co powoduje zamieszanie, a jej matka sądzi, że jest to wynik dojrzewania. Mei desperacko próbuje przywrócić swoje życie do normy i dowiaduje się, że Panda jest wynikiem rodowej linii krwi. Film stara się znaleźć równowagę między zabawnymi momentami a skupieniem na problemach nastolatków i dorosłości. Brakuje mu interesujących postaci, uroku i przyciągającej siły, która stanowiła fundament dla wielu filmów Pixara. Niektóre fragmenty były zabawne, ale ogólnie film był dość nudny, brakowało mu humoru i był bardzo przewidywalny. Decyzja o umieszczeniu filmu bezpośrednio na Disney+ wywołała kontrowersje, ale uważam, że to była słuszna decyzja, ponieważ "Turning Red" to film, który nie przyciągnie ludzi do kina poza weekendem otwarcia. Film stanowi odważny krok dla firmy, ale brakuje mu uroku i humoru poprzednich produkcji. Grupa docelowa prawdopodobnie zwiąże się z postaciami i będzie interesujące zobaczyć, jaka będzie reakcja na film w dłuższej perspektywie.

Turning Red jest niewątpliwie najbardziej ryzykownym, być może najbardziej kontrowersyjnym dziełem w historii Pixara. Bez żadnych skrupułów czy zahamowań Domee Shi i Julia Cho podejmują temat (żeńskiej) dojrzewania w dość szokujący, ale pozytywnie skuteczny sposób.

Warto obejrzeć, to.

Trochę nudne

Filmy studia Pixar zazwyczaj przynoszą wspaniałe przemyślenia, a nawet w przypadku filmu Turning Red dostarczyli nam znaczące przesłanie, które pomaga nam i naszym dzieciom rosnąć pod względem osobistym i mentalnym. Mei Lin to energiczna nastolatka gotowa wkroczyć w dorosły świat. Musi jednak nosić maskę, gdy jest z rodzicami, i inną, gdy jest w szkole i ze znajomymi. Ryzyko rozczarowania rodziny jest zbyt duże dla Mei Lin. Ale coś niespodziewanego się wydarzy. Życie Mei Lin zmieni się drastycznie z powodu tajemnicy, która tkwi w jej rodzinie. Kiedy Mei Lin nie jest w stanie kontrolować swoich emocji, pojawi się nowa wersja siebie. Ale czy potrafisz kontrolować swoje uczucia?

Naprawdę zamierzasz publicznie skrytykować ludzi za to, że nie potrafią się utożsamić z filmem o tematach kontrolujących rodziców, emocjach w okresie dojrzewania i wizerunku ciała tylko dlatego, że jest to w wydaniu 13-latka z azjatyckim nastrojem dojrzewania? Czy nie powinno być tak, że fakt, że jest bardziej konkretny, w rzeczywistości jest bardziej zrozumiały, jeśli masz empatię?

Ten film ma całkiem zabawny założenie, ale chyba jestem po prostu niewłaściwą grupą docelową, ponieważ naprawdę miałam z nim problemy. Meilin to trzynastoletnia dziewczyna przechodząca przez typowe problemy nastolatków - tylko, że gdy się zdenerwuje, przemienia się w gigantyczną pandę. Czerwoną. Jej matka Ming jest trochę nadopiekuńcza i gdy jej córka ogłasza, że chce pójść na koncert chłopięcego zespołu ze swoimi przyjaciółmi, zaczyna się wojna woli. Wkrótce okazuje się, że te umiejętności transformacji są w rodzinie powszechne, a z ogromnymi, wielkimi i zagniewanymi pandami nie ma żartów. Animacja jest w porządku, a Eilish/O'Connell napisali kilka odpowiednich, aczkolwiek nie najbardziej zapadających w pamięć, utworów, ale film jest po prostu za długi, a temat zbyt często się powtarza dla moich starych oczu. Wystarczająco kolorowy, ale dla mnie tylko podkreślił, dlaczego bardzo, bardzo cieszę się, że nie mam już trzynastu lat! (ani trzydziestu jeden!)

To jest świetne!!

Animacja, która sprawia, że czuję się pełen życia!! Jest tuż obok Potworów i spółki jako najzabawniejszy film Pixara. Dobrze wyważa swój ton, postacie i świat, który buduje, są takie zabawne, a jednocześnie potrafi łatwo trafić w emocjonalne punkty. Filmy eksplorujące traumatyczne doświadczenia pokoleniowe oraz emocjonalne/osobiste wyparcie wyglądają na moje ulubione? Najwyższa klasa.

Pięknie animowany film, który porusza realne problemy jak presja rodziców, dorastanie, przyjaźnie i przede wszystkim... odkrywanie, kim naprawdę jesteś i akceptowanie wszystkiego, co do ciebie należy. Dobre i złe.

Pixar odkrył anime i próbuje podbić wschodnie rynki.