Może pora z tym skończyć I'm Thinking of Ending Things

Charlie Kaufman jest niewątpliwie jednym z najlepszych scenarzystów lat 2000. Być John Malkovich i Wieczne światło umysłu to jedne z jego najbardziej znaczących dzieł, ale Synecdoche, Nowy Jork jest uważany przez wielu za jeden z najlepszych filmów tego dziesięciolecia. Dlatego oczywiście byłem podekscytowany jego powrotem do filmów akcji na żywo (od 2008 roku zrealizował tylko animowany film Anomalisa). Myślenie o zakończeniu rzeczy może pochwalić się niezwykle utalentowaną obsadą, zdolną posadzić mnie i zmusić do oglądania filmu, w którym biorą udział, chociaż Jessie Buckley (Dolittle) jest dla mnie nową twarzą. Moje oczekiwania były umiarkowanie wysokie, więc jak poszło?

Charlie Kaufman jest niewątpliwie jednym z największych scenarzystów lat 2000. Being John Malkovich i Wieczne światło umysłu to jedne z jego najbardziej znaczących dzieł, ale Synecdoche, New York uważane jest przez wielu za jeden z najlepszych filmów danego dziesięciolecia. Dlatego oczywiście byłem podekscytowany jego powrotem do filmów akcji na żywo (od 2008 roku stworzył tylko animowany film, Anomalisa). I’m Thinking of Ending Things może pochwalić się niezwykle utalentowaną obsadą, zdolną usadzić mnie i sprawić, że będę oglądać każdy film, w którym biorą udział, nawet jeśli Jessie Buckley (Dolittle) jest dla mnie nową twarzą. Moje oczekiwania były umiarkowanie wysokie, jak to się skończyło?

Będę szczery, przez dużą część filmu nie miałem pojęcia, co się dzieje. Mimo to jakoś dziwnie podobało mi się oglądanie 'Myślę o zakończeniu wszystkiego'. Myślę, że głównymi powodami są dwie główne role: Jessie Buckley i Jesse Plemons. Utrzymywali wszystko świeże i intrygujące, obaj mieli swoje chwile. Toni Collette i David Thewlis również bardzo dobrze sobie radzą. Obsada mi się podoba.