Enola Holmes Enola Holmes

Rok 2020 jest niewątpliwie jednym z najbardziej wymagających lat, z jakimi kina musiały kiedykolwiek się zmierzyć. Trwająca pandemia zamknęła wszystko, włącznie z moim ulubionym miejscem do spędzenia najpiękniejszego czasu. Dlatego stale rosnące usługi streamingowe zyskały ogromny impuls, zdobywając coraz więcej subskrybentów podczas tego trudnego okresu w naszym życiu. Netflix był bardzo zajęty wydawaniem zupełnie nowych filmów od początku roku, a The Devil All The Time, I'm Thinking of Ending Things i Project Power były ostatnimi. Niektóre lepsze od innych, ale nadal nie znalazłem w 2020 roku oryginalnego filmu ze studia, którego bym naprawdę nie lubił. Czy Enola Holmes jest pierwszym? Ani w najmniejszym stopniu. Z tak utalentowaną obsadą i wysoką wartością produkcyjną nowe spojrzenie na klasyczne detektywistyczne historie Sherlocka Holmesa jest z pewnością mile widziane, a to jest jedno z moich dwóch największych komplementów. Debiutujący reżyser Harry Bradbeer i Jack Thorne (Jego Ciemne Materiały) oferują odświeżający zwrot w słynnych historiach detektywa, nie tylko koncentrując się na jego mniej popularnej siostrze, ale także dostarczając innego Sherlocka niż ten, którego jesteśmy przyzwyczajeni widzieć. Montaż (Adam Bosman), kinematografia (Giles Nuttgens) i muzyka (Daniel Pemberton) przyczyniają się do zwariowanych, zabawnych, wciągających scen, które pomagają widzowi śledzić analizę Enoli kilku sytuacji, w tym jej proces myślowy (interpretacja wskazówek, formułowanie planów), przeważnie poprzez złamanie czwartej ściany. Ten ostatni aspekt prowadzi mnie do mojego drugiego największego...

Naprawdę dobry zegarek, może obejrzę jeszcze raz i mogę polecić. Żeby być zupełnie uczciwym, nie jestem pewien, czy to przypadnie do gustu fanom Sherlocka Holmesa, ale rozszerza „Sherlock-uniwersum“, więc zdecydujcie sami. Uwielbiam Millie Bobby Brown („Stranger Things“), a to dowodzi, że jest całkiem zdolna nie tylko prowadzić film, ale i nieść całą krwawą rzecz. Pomimo tego, że inni w filmie wydają się nieco nieprzychylni, w końcu wychodzi to całkiem dobrze. Szczerze mówiąc, spodziewałem się, że ktoś zapyta ją, czy wszystko w porządku, jak w filmie „Dora i Zaginiona Miasto Złota“. Byłoby równie akceptowalne komentować jej działania w ten sam sposób, ale rozumiem chęć zrobienia czegoś innego. Jedynymi innymi osobami, które nie wydawały się grać, byli Burn Gorman, który zagrał całkiem dobrego antagonistę, i Frances de la Tour, która zdołała podnieść „zatroskaną babcię“. Być może Sam Claflin wykonał pracę doskonale, a Mycroft ma być taki mdły i irytujący, ale Henry Cavill miał powiew ulgi, że nie musiał robić Sherlockowi żadnych prawdziwych dedukcji, po prostu stał i wydawał się lekko zainteresowany rzeczami. Ogólnie rzecz biorąc, jest tu dobry film pomimo samego siebie, a smutna część polega na tym, że mógłby być świetny.

Enola Holmes to dobry film, chocia ma swoje wady. Fabuła mnie nie porwała, a elementy zagadkowe są przeciętne, chociaż ma kilka momentów. Humor jest solidny, podobnie jak wszystko inne. Nie przepadałem za ciągłym "niszczeniem czwartej ściany", ale Brown pomaga, aby to działało tak, że nie było to irytujące. Louis Partridge również imponuje. Henry Cavill i Sam Claflin są silnymi obsadami do ról Sherlocka i Mycrofta. Miło było zobaczyć Burna Gormana i Adeela Akhtara w ich rolach. Cała obsada jest przyjemna. Nie byłbym zaskoczony, gdyby to doczekało się kilku kontynuacji, naprawdę uważam, że mógłby to być dobry, chociaż nie spektakularny serial - o ile Brown pozostanie.