Kung Fu Panda 2 Kung Fu Panda 2

Mało jest sequeli, które są lepsze od oryginału. To jest jeden z nich. Mądrzejszy, z dobrą fabułą i niesamowitą animacją. Idealny na seans filmowy z rodziną.

Kung Fu Panda 2 z pasją kopie, bije i robi salta poprzez nadużywany humor wizualny. „Wszyscy byli wojownikami kung fu!" znacznie bardziej w tej kontynuacji w porównaniu z poprzednikiem. Furious Five biły armię diabelskich wilków Shen'a w lewo i w prawo. Mistr Shifu szturchnął swoim kijem wygodnie podczas klimatycznej bitwy. I wiele innych antropomorficznych bestii wykorzystujących moc tego sztuki walki. To bardzo przypominało animowany film o sztukach walki, jeden aspekt, który boleśnie brakował oryginałowi. Pomimo najlepszych starań DreamWorks w kontynuowaniu poszukiwań Po w drodze do stania się Wojownikiem Smoka, jego jakość nie oferuje żadnych ulepszeń. Nie jest w stanie przekroczyć granic humoru dla całej rodziny, co zmniejsza wizualną splendorę i narracyjną treść, aby posuwać fabułę na wyższy poziom.

Po swoim zaskakującym sukcesie jako „Wojownik Smoków”, wesoły „Po” liczył na spokojne życie. Historia jednak nie ma zamiaru pozwolić mu usiąść na laurach, gdy okazuje się, że obrażony złocisty władca „Shen” ma zamiar przejąć kontrolę nad globem. Z krótkiej retrospekcji dowiadujemy się nieco o przyczynie jego goryczy i wydaje się, że on i „Po” mają nakładające się pochodzenie, które mogłoby wyjaśnić kilka rzeczy dla obu z nich. Problem w tym, że „Shen” opracował wszechogarniającą tajną broń, która potrafi obalić nawet najbardziej imponujące fortyfikacje, więc „Po” i jego pięciu najlepszych przyjaciół będą musieli zebrać wszystkie siły, aby udaremnić nikczemny plan i ocalić naród przed pawiem o piórach ostrych jak jego dowcip! Ta animowana seria staje się moją ulubioną. Skutecznie miesza zwięzły dialog z dużą ilością kolorowej akcji, a jej przesłanie o pracy zespołowej i wzajemnej współpracy jest subtelnie przekazywane w morzu zabawnej mitologii i przygód. Jest szybko tempowany od początku do końca i chociaż mogłabym życzyć sobie trochę więcej z sceptycznie mądrego „Shifu”, to nadal jest prawie tak samo dobre jak pierwszy film z 2008 roku. Wspaniała zabawa.