Green Book Green Book

Niestety, nie skończyło rasizmu, ale nadal bardzo urocze.

Życie w Portugalii ma wiele zalet, ale jeśli chodzi o filmy, brakuje poważnych korzyści. Cena biletu jest wysoka, w moim mieście jest tylko jedno kino (za każdym razem, gdy chcę oglądać film na IMAX lub Dolby Atmos, jest to wysiłek finansowy i czasochłonny) i najgorsze ze wszystkiego, wiele filmów nie jest wydawanych w ich oryginalnej dacie, zwłaszcza filmy Oscar-bait w listopadzie/grudniu. Dopiero teraz miałem okazję zobaczyć Green Book i jestem tak zły, że nie mogłem napisać jego recenzji w 2018 roku, ponieważ jest to zdecydowanie najlepsza komedia-dramat zeszłego roku i jedna z najlepszych ogólnie!

Często, gdy ktoś próbuje ukazać przełomową dekadę lat 60., zazwyczaj nadużywa koncepcji dyskryminacji wobec Afroamerykanów, co dokładnie opisuje ten społeczny problem. Jednak sposób, w jaki Peter Farrelly i jego zespół szczegółowo omawiają tę społeczną nędzę i ukazują jej psychologiczny wpływ na główną postać, sprawia, że film jest wybitny.

W 1962 roku trudny, robotniczy nowojorski Włoch (Viggo Mortensen) jest zmuszony podjąć pracę kierowcy dla wyrafinowanego afroamerykańskiego pianisty (Mahershala Ali) przez Środkowy Zachód i Południe Stanów Zjednoczonych. Linda Cardellini gra żonę Włocha.

Ten film ma słabe zrozumienie nie tylko prawdy w relacji między dwiema postaciami opartymi na prawdziwych osobach, ale upraszcza temat stosunków rasowych. To była okropna decyzja dla najlepszego filmu.

Po wspaniałej scenie otwarcia dostajemy wzruszający film, który jest trochę zbyt bezpieczny, ale chemia między dwiema głównymi postaciami i humor sprawiają, że 'Green Book' jest zabawny i bardzo przyjemny.

Myślę, że to trafiło na Oskary za to, że mówi coś, co zostało powiedziane tysiąc razy wcześniej. Ale ponieważ został zrobiony w 2018 roku i wszyscy poniżej 30 lat i wszyscy w Hollywood udają, że kino nie istniało do 2016 roku, otrzymał wiele pochwał. Aktorstwo nie jest złe, ale dla filmu osadzonego na Południu mogło by pokazać trochę piękna regionu, przez który jeździli. Niezależne filmy poradziły sobie lepiej niż ten. Ale z powodu przekazu, z powodu oświadczenia, które usłyszeliśmy już tysiąc razy, myślę, że powinieneś to pokochać i traktować to jak coś nowego. Nie jest to tak, lata 70. i 80. miały wiele filmów takich jak ten i przeniosły się nawet do lat 90.