Stephanie, urocza matka, postanawia pomóc swojej najlepszej przyjaciółce i wraz z mężem Emily rozpoczynają poszukiwania. Odkrywają tajemnice i prawdziwą tożsamość Emily. Opowieść pełna zaskakujących zwrotów akcji, tajemnic, miłości i zemsty.
Przede wszystkim ten film wydaje się być jakby ktoś poszedł do lokalnego sklepu spożywczego, chwycił losową trzydolarową tajemniczą powieść z półki kasowej i postanowił zrobić z niej film z udziałem…
Przede wszystkim ten film wydaje się być jakby ktoś poszedł do lokalnego sklepu spożywczego, chwycił losową trzydolarową tajemniczą powieść z półki kasowej i postanowił zrobić z niej film z udziałem popularnych i atrakcyjnych osób. Innymi słowy, to głupi film z zagadkami, pełen szalonych zwrotów akcji.
Gimly
20. 01. 2019
60%
Naprawdę nie wiem, jakiego klimatu film _A Simple Favor_ próbował osiągnąć, ale jakoś mi się spodobał. Ostateczna ocena: ★★★ - Spodobał mi się. Osobiście polecam ci go obejrzeć.
Naprawdę nie wiem, jakiego klimatu film _A Simple Favor_ próbował osiągnąć, ale jakoś mi się spodobał. Ostateczna ocena: ★★★ - Spodobał mi się. Osobiście polecam ci go obejrzeć.
Stephen Campbell
20. 07. 2020
70%
Elegancki, samoświadomy i zabawny - (głównie) przyjemna parodia. Badanie gnilnego jądra pod powierzchniową urbanizacją przedmieść przyciągnęło filmowców tak różnych jak Alfred Hitchcock (Cień…
Elegancki, samoświadomy i zabawny - (głównie) przyjemna parodia. Badanie gnilnego jądra pod powierzchniową urbanizacją przedmieść przyciągnęło filmowców tak różnych jak Alfred Hitchcock (Cień wątpliwości), David Lynch (Niebieski welwet i Twin Peaks: Ogień idzie ze mną), Joe Dante (Przedmieścia), Gus Van Sant (Zabić, by przeżyć), i Frank Oz (Żony ze Stepfordu). Ostatnio powieści takie jak Gone Girl z 2012 roku Gillian Flynn (a filmowa adaptacja z 2014 roku Davida Finchera) rozszerzyły i upowszechniły gatunek miejskiego noir; gatunek, na który przede wszystkim skupiają się przesadne parodie A Simple Favour. Komiczny wgląd w życie dwóch młodych matek w zamożnym amerykańskim przedmieściu, w połączeniu z intrygą kryminalną, film ma bezsprzeczną kryzys tożsamościowy z powodu charakterystyk łączenia gatunków (to komiczny/satyryczny kryminalny noir detektywistyczny thriller). Choć reżyser Paul Feig okazuje się być biegły w obsłudze parodii, w późniejszych etapach wydaje się, że próbuje zapewnić, aby film mógł istnieć (relatywnie) nieironicznie w tym samym gatunku, który próbuje parodiować. I mu to niezbyt wychodzi. Pomimo tej schizofrenicznej jakości, wzajemne oddziaływanie między dwoma głównymi postaciami, ciężka stylizacja, zabawna samoświadomość estetyki i sukces elementów burleski sprawiają, że film jest niezaprzeczalnie rozrywkowy.
Andre Gonzales
17. 07. 2023
80%
Byłem bardzo zdezorientowany, ale zarazem zainteresowany. Z tego w końcu wyszło naprawdę emocjonujące thriller. Wszystko miało sens na końcu. Naprawdę podobało mi się oglądanie tego.
Byłem bardzo zdezorientowany, ale zarazem zainteresowany. Z tego w końcu wyszło naprawdę emocjonujące thriller. Wszystko miało sens na końcu. Naprawdę podobało mi się oglądanie tego.
