Wonder Woman 1984 Wonder Woman 1984

Mówienie, że 'Wonder Woman 1984' to dobry czy zły film, nie jest takie proste. Elementy są obecne, są momenty, które uwielbiam, ale ogólnie rzecz biorąc, to trochę bałagan, chociaż sekwencje akcji są zapierające dech w piersiach. Jeśli jesteś fanem oryginalnego filmu, będziesz bardziej skłonny przeżyć tę podróż, ale dla tych, którzy są bardziej obojętni, może to być trochę nudniejsze. Jeśli możesz i planujesz go obejrzeć, doświadczenie kinowe jest najlepszą opcją - nie ma nic lepszego niż oglądanie tych oszałamiających scen, zabawnych sekwencji akcji i słuchanie nieprawdopodobnej ścieżki dźwiękowej Zimmera na dużym ekranie.

Gatunek superbohaterów rósł eksponencjalnie przez ostatnie dziesięć lat, więc dziwne jest przejście przez cały rok zaledwie z Birds of Prey i The New Mutants zamiast dosłownie dziesiątek filmów zarówno od Marvela, jak i DC. Na szczęście Warner Bros. postanowił wydać Wonder Woman 1984 przed końcem roku, ale nie bez haczyka. Większość osób będzie mieć możliwość obejrzenia jednego z niewielu hitów 2020 roku tylko za pośrednictwem HBO Max, usługi streamingowej dostępnej tylko w kilku krajach, podczas gdy niektórzy niesamowicie szczęśliwi kinomani mogą mieć szansę zobaczyć ten wizualnie epicki film w kinach, w zależności od zasad panujących w kraju dotyczących pandemii.

Gal Gadot powraca jako Diana Prince w filmie „Wonder Woman 1984”, którego data premiery kilkakrotnie była przesuwana z powodu pandemii Covid-19. Akcja filmu rozgrywa się w Waszyngtonie w 1984 roku, gdzie Diana odmawia towarzystwa mężczyznom, ponieważ wciąż tęskni za swoją zmarłą miłością Steve'em Trevor'em. Diana pracuje w Smithsonian Institute w dziedzinie antyków i utrzymuje swoją tajemniczą tożsamość pomimo konieczności działania w obliczu niebezpieczeństwa. Film ma obiecujący początek, ale ostatecznie nie spełnia oczekiwań i wpada w długie sceny bez odpowiedniej ilości akcji oraz w luki logiczne, które są nie do przyjęcia nawet dla filmu komiksowego.

Bohaterowie są tak dobrzy, jak ich przeciwnicy. Nic nie podsumowuje rozczarowania WW84 bardziej niż to. Maxwell Lord i Barbara Minerva są dwoma z najniebezpieczniejszych mrocznych psychików w świecie DC, obaj skłonni do ekstremalnie złego, celowo socjopatycznego zachowania. Ktoś, kto udawał ich w WW84, to wcale nie byli ci dwaj z komiksów. Mieliśmy tu jakiegoś słabego kogoś o imieniu "Max Lord", który był tylko zagubionym głupcem, próbującym wypełnić tę pustkę w swoim żałosnym życiu magicznym snem. Również jakaś dobra dusza o imieniu "Barbara Minerva" stała się przypadkową ofiarą, podczas gdy głupi plan Lorda się sprawdzał. Trzeba przyznać, że to luźno przypomina jedną z późniejszych historii pochodzenia Cheetah, ale kompletnie pomija jej skłonność do wybierania czysto złej ścieżki. Byłoby zabawnie oglądać właściwego panaującego Lorda i właściwą Cheetah walczące o "własność" jakiejś czerwonej koszulki. Niestety nie. Co za kompletna STRATA dwóch narracyjnych ciężkich wag klasy A! Ale to problem. Po prostu NIE MOŻNA byłoby używać postaci takich jak Lord i Cheetah odpowiednio w filmie skierowanym do rodzinnego widowni, i jest oczywiste, że "zrób to przyjazne dla rodziny" było wyświetlane na scenariuszu czerwonym flamastrem. Nic prawdopodobnie się nie zmieni w trzeciej części WW, gdzie, zgodnie z kinematograficznym obniżeniem ratingu dla superzłoczyńców, Circe jest przedstawiona jako samotny iluzjonista dziecięcy, który się złości, gdy mu pękają balony, więc zamienia wszystkich w domowe jednorożce.

Nie ufaj recenzjom przed 25 grudnia 2020, zostały kupione i opłacone dla wczesnych recenzji, ten film jest zły, naprawdę zły, zła grafika komputerowa i okropna historia, szkoda naprawdę, pierwsza część była niesamowita, ale Patty Jenkins powinna zostać przy reżyserii, nie jest dobrą autorką.

1984, sequel fantastycznego filmu "Wonder Woman", który pokazał oddech świeżego powietrza pośród nasyconego rynku filmów superbohaterskich, to fantastyczne kontynuacja historii naszej ulubionej superbohaterki. Lżejszy pod względem akcji, ale tematycznie głęboki, ten film może nie przypaść do gustu każdemu. Zacznijmy od pozytywów: Gal Gadot jako Wonder Woman nadal udowadnia, że jest doskonałym wyborem do tej roli. Aktorka utrzymuje silną więź z widzami i naprawdę ukazuje wszystkie silne emocje, jakie postać odczuwa w trakcie historii. Bez niej film straciłby coś naprawdę istotnego: swoją duszę. Historia, tematycznie związana z chciwością, naszymi najgłębszymi pragnieniami i samolubstwem, zapewnia podróż rozwoju dla postaci, która zmusza nas do ponownej oceny pewnych postaw przyjętych w ciągu naszego życia. Historia stara się rozwijać każdą z postaci, co nadaje jej tak dużą siłę. Chris Pine jako Steve Trevor jest również jednym z największych atutów filmu, a jego chemia z Gadot pozostaje wybuchowa, dostarczając filmowi angażujący romans, który rozgrzeje serce każdego. Film jest zupełnie inny od pierwszego, jego styl uległ radykalnej zmianie, stając się lżejszy, jakbyśmy oglądali kreskówkę w sobotnie poranki jako dzieci. Dla niektórych dramatyczna zmiana stylu może być negatywnym czynnikiem, ale w roku tak wielkiego cierpienia, lekkość i nadzieja są dokładnie tym, czego potrzebujemy, aby na dwie godziny oderwać się od rzeczywistości. Jeśli chodzi o akcję, film nie jest tak spektakularny jak pierwszy, jest stonowany, a sekwencje akcji, choć niewiarygodne, są rzadkie. W dwugodzinnym filmie to może niektórych skłonić do poczucia nudy. Jednak moim zdaniem film nigdy nie zwalnia tempa dzięki niesamowitym postaciom i ich interakcjom. Jeśli chodzi o najbardziej negatywne punkty filmu, powiedziałbym, że linia zawieszenia wiarygodności jest naprawdę naciągana przez cały czas trwania filmu i zmuszeni jesteśmy akceptować naprawdę absurdalne rzeczy, które pojawiają się znikąd. Film jest również bardzo ckliwy, z sekwencjami uznawanymi za nudne i mdłe. Mimo wszystko jednak ten film jest iskrą nadziei i radości w ciemnym i beznadziejnym roku. Gorąco polecam go obejrzeć, to dwie godziny zabawy, bez problemów i uśmiechów w tle. Choć nie jest doskonały i gorszy od pierwszego, to sequel zasługuje na przymiotnik "Wonder".

Wonder Woman 1984 jest solidna tam, gdzie to liczy, sentymentalna tak, jak potrzebują tego jej fani, i równocześnie wystarczająco zabawna, by być urocza. Pomimo tego, co pozostaje niewypowiedziane, pisanie jest czasami nawet pomysłowe.

Przeczytałem książkę "1984" i zobaczyłem niektóre aspekty książki w tym filmie - Wielki Brat, Myślenie Grupowe itp. Dylemat moralny, z którym boryka się Wonder Woman, jest naprawdę rozdzierający serce. Co do reszty filmu, były tam dobre sceny akcji i świetna CGI. Zauważyłem, że spośród wszystkich wielkich narodów negatywnie dotkniętych, brakowało jednego istotnego - Chin. Dlaczego Chiny zostały pominięte w zamieszaniu dotykającym reszty świata? Czy twórcy filmu bali się pokazać cokolwiek negatywnego o Chinach, ale byli skłonni pokazać inne narody w pewnego rodzaju stereotypowym świetle? Zobrazienie prezydenta USA, którym w 1984 roku był właściwie Ronald Reagan, zostało pokazane jako niepewne i zbyt chętne do odpalenia głowic nuklearnych. Nigdy nie nazwali go imieniem, ale ciemne włosy i słoik z żelkami były oczywiste, kogo przedstawiali. Włosy złoczyńcy filmu i jego nieustannie rosnące pragnienie władzy były subtelne wskazówki dla innej osoby, którą Hollywood uznaje za żądnego władzy demoniczny osobnik. Ironicznie, złoczyńca używa tego samego medium do rozpowszechniania swoich sugestii mentalnych, co media używają do wpływania na nas. Definitywna agenda polityczna zniszczyła część mojego zainteresowania filmem, ale jako okołowizualna i otępiająca rozrywka pasuje. Pozostawiają możliwość prequela lub sequela w scenach na końcu - po napisach końcowych

Nie jestem pewien, czy to nie jest najgorsze kontynuacja wszech czasów. Hype wokół filmu okrzyknięty jako najlepszy film roku. Ale z perspektywy czasu, pasuje do reszty roku 2020. Dużo hype, ale mizerny pod względem dostarczenia. Fabuła była fatalna, a wątki były słabe od samego początku. Właśnie wtedy, gdy myślałeś, że mogłoby to faktycznie przynieść obiecujący zwrot akcji, film stracił impet. Naprawdę rozczarowany, jeśli jeszcze tego nie zauważyłeś czytając to.

Okropne. Nie mogę uwierzyć, jak zły był ten film do obejrzenia. Pozostawia cię z gorzkim, oszukanym, znudzonym uczuciem gwarantowanym. Całkowita strata czasu. Czuję się zobowiązany napisać tę recenzję tylko po to, aby mieć to za sobą i móc iść dalej. Kiedy się skończyło, moja mama powiedziała: „Przynajmniej już nigdy nie będziemy musieli tego więcej oglądać...“ i tak dokładnie czuli się wszyscy. W połowie pytaliśmy, kiedy to się skończy. Wyjątkiem była część z młodą Dianą, jedyna część, która miała jakikolwiek związek z poprzednim filmem. Poprzedni film był całkiem dobry. Próbuję myśleć, co jeszcze było dobre... Ach tak, a błyszczący plakat jest całkiem dobry, a to zawsze sygnał ostrzegawczy, że film może być zły.

Wonder Woman 84 była listem miłosnym do oryginalnego serialu z Lyndą Carter. Wizualnie atrakcyjna i po prostu ZABAWA... Pedro Pascal kradnie show bez dwóch zdań. TO NIE JEST jak jego poprzednik ani żaden inny film DC z Wonder Woman w nim, jednak nadal jest to świetna jazda od początku do końca i godne kontynuacji Królowej Amazonek.

Katastrofa filmu komiksowego z poziomem gry aktorskiej i pisania na poziomie Batmana i Robina, a daleko od swojego wybitnego poprzednika.

Film Wonder Woman był przełomowym filmem, który ożywił wszechświat DC i ponownie rozpalił entuzjazm dla Ligi Sprawiedliwości. Portret Gal Gadot jako Wonder Woman, choć krytykowany za jej umiejętności aktorskie, był wizualnie porywający i doskonale pasował do roli. Umiejscowienie akcji filmu w czasach I wojny światowej i interakcje postaci dodawały głębi fabule, a szybki dowcip zwiększał ogólny doświadczenie. Sceny walki były ekscytujące, prezentującą badass osobowość Wonder Woman i sprawiając, że film jest konieczny do obejrzenia pomimo ewentualnych niedociągnięć w grze aktorskiej.